نوشین نجاتی بور بور - کارشناس حقوق جزا و جرم شناسی

در جهان امروز یکی از راه های رسیدن به توسعه پایدار شهری، در محیط های شلوغ شهری، توسعه فضاهای سبز شهری می باشد. این محیط های دارای نقش های مختلف اجتماعی، اقتصادی، کالبدی، اکولوژیکی و... در شهرها می باشند و توجه به کاربری فضاهای سبز شهری به لحاظ اثراتی که بر اجتماع شهری می گذارد موجب نقش و اهمیت کاربری در شهرها شده است. در چنین شرایطی، مرور فضاهای سبز شهری از دیدگاه برنامه ریزی شهری، به علت مثبت نبودن مبانی علمی و جایگاه قانونی آن، بسیار حایز اهمیت می باشد. هدف از انجام این تحقیق مروری بر جایگاه فضاهای سبز شهری از دیدگاه برنامه ریزی شهری است. و روش تحقیق نیز بر اساس روش توصیفی – تحلیلی است که گرداوری اطلاعات بر اساس مطالعات کتابخانه ای می باشد.و تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز بر اساس مطالعات اسنادی صورت گرفته است. نتایج تحقیق بیانگر ارزیابی توان محدودهای از زمین که به فضای سبز اختصاص یافته است، از راه تحلیل اطلاعات گردآوری شده انجام می گیرد و مرحله حساسی در برنامه ریزی برای فضای سبز به حساب می آید که در آن، دانش «طراحی محیط»، مفیدترین دانش برای گروه چند رشته ای برنامه ریزی است. بسته به نوع مقیاس و پیچیدگی پروژه، ممکن است تخصص های گوناگونی درگیر برنامه ریزی شوند.

برنامه ریزی شهری، فضاهای سبز شهری و توسعه شهری