مصطفی علی اکبری - کارشناسی آموزش ابتدایی

این مقاله به بررسی تاثیر بازی های حرکتی بر همکاری و ارتباط اجتماعی در دانش آموزان می پردازد. بازی های حرکتی نقش مهمی در توسعه فیزیکی و روانی کودکان دارند و می توانند در افزایش همکاری و ارتباطات اجتماعی آنان تاثیرگذار باشند. این مقاله با استفاده از رویکردهای تحقیقاتی کمی و کیفی به بررسی اثرات مثبت بازی های حرکتی بر شاخص های همکاری و ارتباط اجتماعی در دوره های تحصیلی مختلف می پردازد.در این تحقیق، مفاهیم مرتبط با بازی های حرکتی، همکاری و ارتباط اجتماعی به دقت تعریف شده و ارتباط این مفاهیم با توسعه کودکان مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج تحقیقات نشان می دهد که فعالیت های حرکتی، افزایش تعاملات اجتماعی و ایجاد افکار گروهی در دانش آموزان را تقویت کرده و بهبود مهارت های همکاری آنان را تسهیل می نماید.همچنین، در این مقاله به بررسی تاثیر بازی های حرکتی بر کاهش اختلالات اجتماعی و افزایش احساس تعلق به گروه می پردازیم. ترویج همکاری و ارتباطات اجتماعی از طریق فعالیت های حرکتی می تواند به عنوان یک راهکار موثر در بهبود رفتارهای اجتماعی دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد.در نهایت، این مقاله تاکید دارد که ادراک از محیط بازی و ایجاد فضاهای حرکتی مناسب در محیط آموزشی می تواند به عنوان یک ابزار قدرتمند در تقویت همکاری و ارتباط اجتماعی در دانش آموزان محسوب شود.

بازی، همکاری، فعالیت.