زهرا کی همایون - گروه زمینشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

استفاده از الگوریتم های پیشرفته هوش مصنوعی یکی از موثرترین ابزارها در مدیریت منابع آب و بهرهبرداری تلفیقی بهینه در مناطق خشک و نیمه خشک است . تحقیق حاضر با هدف حداقل کردن کمبود نیاز آبی با استفاده از دو منبع آب سطحی (سد) و آبزیرزمینی (آبخوان) و با درنظرگرفتن شرایط آبخوان و پایداری آن انجام گردیده است . مدل بهرهبرداری تلفیقی بهینه با استفاده از الگوریتم های تکاملی شکار نهنگ (Optimization Algorithm Whale: WOA ) و کرم شبتاب (Firefly Algorithm: FA) اجرا شده است . به منظور کنترل تغییرات سطح ایستابی و بررسی وضعیت آبزیرزمینی در مدل تلفیقی ، شرایط آبخوان توسط کد MODFLOW شبیه سازی گردیده است . نتایج اجرای مدل بهرهبرداری تلفیقی نشان می دهد که عملکرد الگوریتم FA نسبت به الگوریتم WOA مناسب تر است . الگوریتم FA در بدترین وضعیت منابع آب سطحی ، حدود ۶۱ درصد نیازهای آبی را تامین کرده در حالی که این مقدار در الگوریتم WOA حدود ۵۲ درصد بوده است . همچنین با اعمال مدل بهینه تلفیقی در طول دوره مورد بررسی حدود ۴ و ۵ متر به ترتیب توسط الگوریتم WOA و FA خیز آبزیرزمینی ایجاد شده است . نتایج حاصل نشان می دهد که عملکرد الگوریتم فراابتکاری FA در تخصیص بهرهبرداری تلفیقی مناسب تر از الگوریتم WOA است .

یادگیری ماشین ، الگوریتم های فراابتکاری شکار نهنگ (WOA) و کرم شبتاب (FA)، بهینه سازی ، مدیریت تلفیقی منابع آب سطحی و زیرزمینی