یسرا ساعدی پور - کارشناسی ارشد رشته زمین شناسی اقتصادی، دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده علوم زمین
حسن ناظریانی - دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده علوم زمین
فرزانه بیاتی - دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده علوم زمین
سعید علیرضایی - دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده علوم زمین

ذخیره باریت -فلوئوریت -گالن جنوب شرق آتشکوه در ناحیه محلات در حاشیه غربی زون ساختاری ایران مرکزی ، شامل چند توده کانسنگ در سنگ های کربناتی تریاس است . کانی سازی کنترل ساختاری دارد، اگرچه به طور عمده به صورت جانشینی پدید آمده است . کا نی سازی با باریت آغاز شده و در ادامه ، فلوئوریت و گالن تشکیل شده است . اندکی مالاکیت به صورت پراکنده وجود دارد. کانسنگ با دو بافت توده ای و برشی دیده می شود که در حالت دوم، شامل قطعات برشی باریت و سنگ میزبان است و فلوئوریت و گالن ، فضای بین قطعات را پرکرده اند یا به شکل رگچه در آن د یده می شوند. توده های کانسنگ با ابعاد متفاوت و شکل هندسی نامنظم وجود دارند. سنگ میزبان دستخوش دگرسانی های دولومیتی و سیلیسی شده است .میانبارهای سیال در باریت و فلوئوریت ، در دمای اتاق دو فازی مایع - بخار غنی از مایع هستند و فاز مایع بیش از ۸۰% حفره ها را پرکرده است . آزمایش های ریزدماسنجی نشانگر همگن شدن میانبارها به فاز مایع در دمای ۱۱۰ تا ۱۸۵ درجه سانتیگراد و شوری سیال بین ۲ تا ۱۲ درصد وزنی نمک طعام است . دمای اوتکتیک ، بین ۲۵- تا ۴۰- درجه سانتیگراد تعیین شد که نشان می دهد مقداری ترکیب کاتیون های دوظرفیتی نیز در سیال وجود داشته است . میانگین دمای همگن شدن و شوری سیال در میانبارهای باریت بالاتر از میانگین آن در فلوئوریت است . با توجه به ویژگی های زمین شناسی ، کانی شناسی و ساخت و بافت کانسنگ و داده های میانبار سیال ذخیره باریت -فلوئوریت -گالن شرق آتشکوه قابل مقایسه با ذخایر موسوم به تیپ می سی سی پی ولی است .

باریت -فلوئوریت ، پاراژنز کانی ، آتشکوه، محلات، ایران مرکزی