سینا هاشمی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی و مدیریت آب، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
حامد کتابچی - دانشیار، گروه مهندسی و مدیریت آب، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

آبهای زیرزمینی یکی از مهمترین منابع آب در هر حوضه آبریز است. اضافه برداشت های بلندمدت از آب زیرزمینی منجر به ایجاد وضعیت ناپایدار وبحرانی در آن خواهد شد. به این جهت لازم است همواره حوضه های آبریز در کشور از نظر وضعیت آب زیرزمینی مورد بررسی قرار گیرند. روشهایمختلفی برای بررسی وضعیت حوضه های آبریز از نظر آب زیرزمینی وجود دارد که یکی از این روشها در قانون مدیریت پایدار آب زیرزمینی کالیفرنیامورد استفاده قرار گرفته است. در این روش با در نظر گرفتن ۸ مولفه که شامل ابعاد سطح آب زیرزمینی، کیفیت آب زیرزمینی، فرونشست، آب تجدیدپذیر، درصد تامین نیاز آبی از آب زیرزمینی، ا ثرات بهره برداری بر زیست بوم ها و جریان ها سطحی و ...، ۵۱۵ حوضه آبریز ایالت کالیفرنیا بر اساس میزان بحرانی بودن اولویت بندی شده است. در این نوشتار به نحوه انجام این روش و تفاوتهای آن با ایران پرداخته میشود و آموزه هایی بیان می گردد.

زیرزمینی، حوضه آبریز، اولویت بندی، بحرانی، قانون مدیریت پایدار آب زیرزمینی