رضا صدقی - کارشناس ارشد قوای محرکه، مهندسی مکانیک، مرکز تحقیقات و نوآوری شرکت سایپا، تهران
علیرضا بتوئی - مدیر قوای محرکه، مهندسی مکانیک، مرکز تحقیقات و نوآوری شرکت سایپا، تهران
سیدعلی فیضی پور - کارشناس ارشد قوای محرکه، مهندسی مکانیک، مرکز تحقیقات و نوآوری شرکت سایپا، تهران

سوخت های مشتق شده فسیلی که در بخش پیشرانه های دریایی برای موتورهای اصلی (با سرعت پایین) و موتورهای با سرعت بالا استفاده می شوند نفت کوره سنگین (HFO) و سوخت های تصفیه شده تر مانند روغن دیزل دریایی (MDO) هستند. با این حال، افزایش هزینه های این سوخت ها و مقررات سختگیرانه انتشار آلایندگی مانند محدودیت های اعمال شده بر محتوای گوگرد آنها، علاقه به استفاده از سوخت های جایگزین در صنعت کشتیرانی را افزایش داده است. تعدادی از سوخت های جایگزین از جمله روغن های گیاهی(VO) ، بیودیزل، گاز مایع طبیعی زیستیBio-LNG) )، بیواتانول، بیومتانول، آمونیاک، پسماند روغن پلاستیک (WPO)، روغن پیرولیز تایر (TPO) و پسماند روغن روانکاری (WLO) شناسایی شده اند که ممکن است برای استفاده در بخش پیشرانه های دریایی قابل استفاده باشند. در این مقاله، برخی از این سوخت های جایگزین مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته اند. نتایج نشان می دهند که استفاده از این سوخت های جایگزین بطور قابل توجهی می تواند انتشار گازهای گلخانه ایی کمتری را در مقایسه با سوخت دیزل بهمراه داشته باشد. همچنین، این بررسی بینشی در مورد عملکرد سوخت های جایگزین مایع برای پیشرانه های دریایی ارائه می دهد و می تواند باعث ترویج توسعه فناوری های احتراق و جذب سوخت های جایگزین در این بخش باشد.

پیشرانه های دریایی، سوخت های جایگزین، آلایندگی، عملکرد