ایمان پاسدار - مدرس دانشگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء(ص)، تهران، ایران
حسین فتح آبادی - Assistant Professor of Khatam Al Anbia University of Air Defense (PBUH)

کارایی و توسعه هر سازمانی تا حد زیادی به کاربرد صحیح نیروی انسانی بستگی دارد. برای اینکه کارکنان احساس توانمندی کنند، باید شرایط و بسترهای لازم در سازمان فراهم شود. در مقاله حاضر، به بررسی سطح مولفه های توانمندسازی کارکنان نظامی پرداخته شده است. سوال اصلی پژوهش این است که آیا عوامل (احساس معنی داری، احساس موثر بودن، احساس انتخاب، احساس شایستگی، احساس اعتماد) بر توانمندسازی کارکنان نظامی موثر می باشند و از طرف دیگر آیا توانمندسازی برحسب متغیرهای زمینه ای تفاوت معناداری دارد؟ برای یافتن پاسخ این سوالات از پرسشنامه استاندارد ۲۷ سوالی توانمندسازی استفاده گردید. جامعه آماری در این تحقیق شامل کلیه کارکنان یکی از معاونت های تخصصی ستاد نپاجا است که شامل حدود ۲۰۰ نفر می باشد. با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه آماری تحقیق ۸۹ نفر محاسبه شد. برای تعیین روایی و اعتبار پرسشنامه از روایی محتوایی و ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید. در بخش آمار استنباطی از آزمون همبستگی (ضریب همبستگی پیرسون)، رگرسیون دو متغیره استفاده شد. نتایج تبیینی گویای این است که در فاصله اطمینان ۹۵ درصد رابطه متغیرهای تاثیرگذار بر توانمندسازی مورد تایید واقع شد و توانمندسازی تنها برحسب تحصیلات داری تفاوت معناداری بود. در ضمن نتایج تجزیه علیت نشان داد که متغیر احساس معنی داری بیشترین تاثیر مثبت و مستقیم را بر روی توانمندسازی کارکنان دارد.

Empowerment, Choice, Sense of meaning, Sense of trust, Sense of competence, Sense of effectiveness