بیتا برنا - فرهنگی آموزش و پرورش
شکوفه خسروان - فرهنگی آموزش و پرورش
عاطفه کارونی - فرهنگی آموزش و پرورش
مریم قربانی - فرهنگی آموزش و پرورش

چکیده اصولا رشد اجتماعی بیشترین نمود خود را پس از تولد نوزاد نشان می دهد. از زمانی که نوزاد در می یابد که وجود مادر برای ارضای نیازهایش ضروری است و همچنین با نخستین تماس چشمی که با مادر برقرار می کند، اولین زمینه های آگاهی اجتماعی او شکل می گیرد. در دوره ی پیش از بلوغ، همسالان محبوب با معیارهایی از قبیل فعال بودن، مهارت در بازی ها، داشتن شوق و ذوق، شوخ طبعی و جرات داشتن و ... مشخص می شوند که این معیار ها در دروه ی بلوغ و پس از آن تغییر می یابند. نوجوانان از نظر بدنی دگرگونی، تغییرات و تحول بزرگی را متقبل می شوند. از نظر فرهنگی - اجتماعی تابع شرایط محیطی هستند، فکر می کنند همه چیز را می دانند ولی خام هستند و احساس و هیجان بر تعقل آن ها غلبه دارد. در دوره ی نوجوانی، نوجوان می کوشد اظهار وجود کند و خود را نشان دهد. از پذیرش خود توسط گروه های اجتماعی لذت برده و احساس رضایت می کند. همانند سازی او در جهتی است که پذیرش دیگران را به همراه داشته باشد. سعی می کند خود را برتر از دیگران نشان دهد. میل به استقلال داشته و در تلاش است تسلط خانواده را بر خود کاهش دهد. او مقررات و روابط اجتماعی را به خوبی درک می کند و به ارزش و اهمیت آن ها پی می برد و برای رعایت کامل آنها می کوشد. نوجوان برای زیستن در اجتماع آمادگی به دست می آورد و نحوه سازگاری با اجتماع را می آموزد. او دوست دارد بیشتر وقت خود را با همسالان بگذراند و در این دوره خود را برای ایفای نقش آماده کرده و تلاش دارد تجربیات لازم را بدست آورد (نجاتی، ۱۳۷۶ :۳۵). واژگان کلیدی:

ضرورت، رشد اجتماعی، دانش آموزان