آرزو ممشلی - لیسانس علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور
محبوبه نعیمی - لیسانس علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور
مبینا امیری - لیسانس آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان گرگان
لیلا فرائی - لیسانس آموزش ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط خودپنداره تحصیلی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در دوره دوم ابتدایی بر روی دختران در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ انجام شد. هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه خود پنداره تحصیلی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر پایه چهارم تا ششم ابتدایی شهر گنبد کاووس که در سال ۱۴۰۳-۱۴۰۲ به تحصیل هستند. با توجه به آمار کل دانش آموزان دختر پایه چهارم تا ششم مقطع ابتدایی که ۵۴۰۰ نفر بودند که در شهر گنبد کاووس مشغول به تحصیل بودند به طور تصادفی انتخاب شد. ابتدا برای انتخاب نمونه آماری به آموزش وپرورش گنبد کاووس مراجعه کرده و پس اخذ مجوز لازم از حراست جهت انجام پژوهش، فهرستی از کلیه مدارس ابتدایی دخترانه تهیه شد (که ۳۶ مدرسه بود) پس از به دست آمدن تعداد کل دانش آموزان دختر پایه چهارم تا ششم ۸ مدرسه به طور تصادفی انتخاب شد و از هر مدرسه ۴۲ نفر و از هر پایه تحصیلی ۱۴ نفر به طور تصادفی انتخاب شد. نتایج نشان داد که وجود ارتباط معناداری بین خودپنداره تحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در این دوره تحصیلی وجود دارد. به عبارت دیگر، دانش آموزانی که خودپنداره تحصیلی مثبت تری داشتند، معمولا پیشرفت تحصیلی بهتری نیز داشتند. این نتایج نشان می دهد که خودپنداره تحصیلی می تواند به عنوان یک عامل مهم در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در دوره دوم ابتدایی تلقی شود و باید در برنامه ها و سیاست های آموزشی مدنظر قرار گیرد.

خودپنداره، پیشرفت تحصیلی، دانش آموزان، ابتدایی، مدارس