لیلا جنگجو - لیسانس معماری و فوق لیسانس مدیریت پروژه

هوش مصنوعی با سرعت فزایندهای همانند اینترنت و رسانه های اجتماعی ، در حال ورود به زندگی روزمره انسان است . از این رو هوش مصنوعی نه تنها زندگی شخصی ما را تحت تاثیر قرار می دهد؛ بلکه نحوه تصمیم گیری معماران و فرایندهای طراحی را نیز تحت تاثیر خود قرار خواهد داد. تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیرات کاربرد هوش مصنوعی در طراحی معماری پایدار انجام شد. روش تحقیق در پژوهش حاضر توصیفی -تحلیلی و استدلال منطقی و گردآوری مطالب مبتنی بر روش اسناد و کتابخانه ای می باشد. در این پژوهش سعی شده است آخرین پژوهش های مرتبط با کاربرد هوش مصنوعی در طراحی معماری پایدار و میزان عملکرد آن در پروژه های واقعی بررسی شود. به خاطر جدید بودن موضوع نسبت به سایر موضوعات یافتن منابع کمی مشکل بود که این محدودیت با ارزش بودن بیشتر مقالات و پژوهش های موجود ارائه شده مرتبط را تضمین می کرد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر حاکی از آن بود که هوش مصنوعی قادر به شناسایی الگوها و روندهای پیچیده در داده ها است که این قابلیت باعث می شود تا ساختارهای معماری بهبودیافته و به صورت نوآورانه تری طراحی شوند. با بهره گیری از اطلاعات، هوش مصنوعی به تشخیص مشکلات پتانسیلی در طراحی ها می پردازد و پیشنهادهایی برای بهبود آنها ارائه می دهد. به این ترتیب ، از طریق تلفیق هوش مصنوعی با فرایندهای طراحی معماری ، امکان تغییرات اساسی و بهبودهای چشمگیر در ساختارها و شکل های معماری به دست می آید که این امر به جذابیت ، کارایی و پایداری بیشتری در پروژههای معماری منجر می شود. بر اساس نتایج حاصل از پژوهش پیشنهاد می شود، با توجه به اینکه کشور ما در شرایط اقلیمی مناسب قرار دارد با گسترش تکنولوژی در عرصه معماری پایدار تحول بنیادی در بهینه سازی مصرف سوخت و انرژی در صنعت ساختمان ایجاد شود و افق های روشنی را پیش روی فعالان این حوزه قرار داده شود.

هوش مصنوعی ، مصالح هوشمند، معماری پایدار، ذخیره انرژی .