مرجان معصومی فرد - استادیار دانشگاه پیام نور واحد تهران
فاطمه خواجه - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش

بازی یک روش طبیعی در یادگیری است. کودک از راه بازی، تجربه و آزمایش می کند، نتیجه می گیرد و می آموزد. بازی قدرت ابداع، ابتکار و تمرکز را در کودک می پروراند و او را در کشف رابطه میان اشیاء وآنچه پیرامون اوست یاری می دهد. از طریق بازی نه تنها می توان زمینه یادگیری معنادار و فکر کردن به امور مختلف را در کودکان ایجاد کرد، بلکه می توان به بازسازی فکر و ایجاد یک خط مشی فکری صحیح کمک کرد. هدف از انجام پژوهش حاضر اهمیت نقش بازی های فکری بر حل مسئله، تصمیم گیری و خودآگاهی بر کودکان شهرستان اراک می باشد. به لحاظ ماهیت و اهداف، این پژوهش از نوع کاربردی و برای اجرای آن از روش پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل تعدادی از دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی یکی از مدارس شهر اراک در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بود، که به صورت تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و تعداد ۶۰ نفر از دانش آموزان انتخاب و به دو گروه ۳۰ نفره کنترل و آزمایش تقسیم شده اند. نتایج مدل نشان می دهد که بازی های فکری بر حل مسئله، تصمیم گیری و خوآگاهی اثربخش بوده است و تفاوت بین دو گروه آزمایش و کنترل معنادار می باشد.

مهارت های زندگی، بازی های فکری، دانش آموزان