آرزو رجبلو - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه معماری، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
مینو لفافچی - استادیار گروه معماری، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران

کودک در دنیای امروز جایگاه بسیار ویژه ای دارد تا جایی که می توان آینده ملت ها و جایگاه جهانی آنان را براساس خصوصیاتکودکانشان پیش بینی نمود. در کشورهای پیشرفته روش های آموزشی را در جهت شکوفایی استعدادهای بالفطره کودکان تعیین می نمایند.کودکان جهت رشد نیاز به شناخت توانایی ها و نیازهای روحی و جسمی، و پتانسیل های درونیشان را دارند. بدین منظور بهفضایی نیاز دارند که بتوانند آزادانه در آن بدوند، بازی کنند و خود با توجه به فطرت خویش به جستجو و تجربه بپردازند. اما درشهرهای کنونی کمتر فضای امن و مناسبی برای فعالیت های کودکان یافت می شود. کودک امروز به دلیل عدم ایمنی و امنیت محیطشهری در اتاق کوچک خود در انبوهی از آپارتمان ها محبوس شده است، و دیگر از آن جنب و جوش و هیاهو جهت شناخت وکسب تجربه در محیط خارج از خانه خبری نیست. درحالی که او فضایی می خواهد که بتواند خلا حضور طبیعت را در زندگی اش پرکند، مکانی که زمینه مناسب برای پرورش و رشد استعدادهایش را ایجاد کند. «مهدکودک ها» فضاهایی مختص کودکان می باشند، درگذشته صرفا جهت نگهداری کودکان بوده اند، اما این فضاها در دنیای امروزه دارای وظایفی جدید می باشند. مهدکودک ها برای سالیانمتمادی است که ساختمان هایی بیرنگ، یکنواخت و صرفا عملکردگرا بودند و باید این نکته را متذکر شد که صرفا استفاده ازرنگ های شاد درخانه های تغییر کاربری یافته به مهد کودک نمی تواند فضایی مناسب برای کودکان باشد. بلکه در طراحی فضایمعمارانه، آن فضا باید متناسب با سن، سلیقه و شرایط جسمی و روحی استفاده کنندگانش باشد. نتایج در این پژوهش حاکی از آن بوده، که فضایی صرفا برای کودکان به نام «خانه مهارتی کودک» و با تاکید بر بهره گیری از قابلیت های محیطی و آموزشی موثر بر ذهنو رفتار کودکان و رویکردی جهت ارتقاء خلاقیت آنان با تدابیر معمارانه باشد. طراحی خانه مهارتی کودک برای گروه سنی ۳ تا ۱۲سال در نظر گرفته شده است و سعی بر تلفیق معماری و طبیعت در ایجاد فضاهای انعطاف پذیر و متنوع می باشد. فضاهای طراحیشده در خانه مهارتی کودک بر اساس مطالعات و نیازهای کودکان و عوامل موثر بر ارتقا خلاقیت در کودکان می باشد

کودک، ارتقاء خلاقیت، مهارت، روانشناسی محیط، طراحی