سمانه صابری - دانش آموخته کارشناسی ارشد روانشناسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
حسین باقری - استادیار گروه معارف اسلامی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران.

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی زوج درمانی شناختی رفتاری بر دلزدگی زناشویی، انجام شد. روش پژوهش در این مطالعه، نیمه ازمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش عبارت است از کلیه زوج هایی که به مرکز مشاوره طلوع شهرستان ساری سال ۱۴۰۲-۱۴۰۱ در باب مشکلات زناشویی و جنسی مراجعه نموده اند که برابر با ۱۲۰ زوج بودند. با توجه به روش پژوهش جهت نمونه آماری، تعداد ۳۰ نفر بصورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد و به صورت تصادفی به دو گروه ۱۵ نفره (۱۵ نفر ازمایش، ۱۵ نفر کنترل) تقسیم شد. سپس پرسشنامه دلزدگی زناشویی پاینز ۱۹۹۶ بین نمونه ها هر دو گروه (مداخله و کنترل) توزیع شد و پس از پاسخ به سوالات، محقق به جمع اوری آن ها پرداخت. سپس گروه مداخله طی ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه تحت آموزش برنامه زوج درمانی شناختی _ رفتاری بود، قرار گرفت مجددا این پرسشنامه ها بین گروه مداخله و گروه کنترل (پس آزمون) توزیع و جمع آوری شد. برای مقایسه و بررسی تفاوت میانگین گروه ها در پیش ازمون و پس آزمون از تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکوا) و تک متغیری (آنکوا) با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که زوج درمانی شناختی رفتاری بر دلزدگی زناشویی P<۰/۰۵ اثرگذار است.

زوج درمانی شناختی رفتاری، دلزدگی زناشویی،