فاطمه رحمانی - دانشجوی کارشناسی، دانشکده فنی و مهندسی شرق گیلان، دانشگاه گیلان
مائده نوروزی - دانشجوی کارشناسی، دانشکده فنی و مهندسی شرق گیلان، دانشگاه گیلان
سیدعبدالرضا حسام محسنی - مدرس، گروه مهندسی کامپیوتر، دانشکده فنی و مهندسی شرق گیلان، دانشگاه گیلان

اینترنت اشیاء(IoT ) یک ابزار برای افزودن هوش به بسیاری از ویژگی های اصلی دنیای مدرن است. داده ها و پیام های مهم از طریق شبکه توسط میلیون ها حسگر و دستگاه به صورت مستمر تولید و تبادل می شوند. محاسبات لبه ذخیره سازی داده ها را به"لبه" شبکه، نقطه ای نزدیک به کاربران انتقال می دهد. از این رو، تعدادی از گره های محاسباتی می توانند حجم محاسبات را از مرکز داده های متمرکز کم کند و تاخیر در تبادل پیام را به طوری چشم گیر کاهش دهند. همچنین، ساختار توزیعی می تواند به ترافیک شبکه تعادل بخشد و زمان پاسخ برای برنامه هایIoT را بلافاصله نسبت به سرویس های ابری سنتی کاهش و عمر گره های فردی شبکه را تمدید کند. در این مقاله به بررسی چگونگی عملکرد محاسبات لبه در بهبود شبکه های IoT پرداخته می شود. در ادامه محاسبات لبه را بر اساس معماری به دسته های متفاوت تقسیم و با مقایسه تاخیر شبکه، اشغال پهنای باند، مصرف انرژی، بار محاسباتی و امنیت، آن ها مورد بررسی قرار داده می شوند و نشان داده شده است که عملکرد برنامه های مختلف IoT در معماری محاسبات لبه نسبت به محاسبات ابری سنتی موجب بهبود پارامترهایی مانند تاخییر، زمان پاسخ گویی، نیاز به پهنای باند و... می گردد.

محاسبات لبه،اینترنت اشیا،پردازش ابری،ترافیک شبکه،ساختار توزیع شده،امنیت