ابراهیم بازیارحمزه خانی - دانش آموخته روانشناسی عمومی، دانشکده مدیریت، دانشگاه پیام نور واحد یاسوج
اصغر سعیدی - دانش آموخته روانشناسی عمومی، دانشکده مدیریت، دانشگاه محقق اردبیلی

مطالعات پیشین نشان داده اند که رابطه والد-فرزند، انگیزه یادگیری و خودکارآمدی تحصیلی عوامل تاثیرگذاری بر تعامل یادگیری هستند، اما سازوکار تاثیر عوامل مرتبط نیازمند بررسی بیشتر است. هدف مطالعه حاضر بررسی چگونگی ارتباط رابطه والد -فرزند با تعامل یادگیری از طریق نقش میانجیگری انگیزه یادگیری و خودکارآمدی تحصیلی است. با توجه به ماهیت موضوع و اهداف پژوهش، پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و کاربردی میباشد. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان دوره متوسطه در شهر یاسوج میباشد. ازاینرو ۳۲۴ نفر از این جامعه به روش غیرتصادفی در دسترس متناسب با حجم جامعه انتخاب شدند. داده های پژوهش با استفاده از ابزار پرسشنامه از دانش آموزان جمع آوری شد. داده های گردآوری شده با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری مبتنی بر رویکرد حداقل مربعات جزئی (نرم افزار (Smartpls۳.۰ مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که رابطه والد-فرزند با تعامل یادگیری نوجوانان ارتباط مستقیم دارد. همچنین نتایج نشان داد که رابطه والد-فرزند بهطور غیرمستقیم و به ترتیب از طریق انگیزه یادگیری و خودکارآمدی تحصیلی بر تعامل یادگیری نوجوانان تاثیر میگذارد. نکته مهمتر این است که مشخص شد اثر مستقیم بسیار کمتر از کل اثرات غیرمستقیم است که شامل اثر غیرمستقیم انگیزه یادگیری، اثر غیرمستقیم خودکارآمدی تحصیلی و اثر غیرمستقیم ترکیبی انگیزه یادگیری و خودکارآمدی تحصیلی میباشد. در بین این سه اثر غیرمستقیم، اثر غیرمستقیم ترکیبی انگیزه یادگیری و خودکارآمدی تحصیلی بیشترین بود. یافته های اصلی با پیامدها و محدودیتهای مطالعه مورد بحث قرار گرفت.

رابطه والد-فرزند، انگیزه یادگیری، خودکارآمدی تحصیلی، تعامل یادگیری، آموزش متوسطه