مهین ناروئی - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه سیستان و بلوچستان

هدف از اجرای این پژوهش بررسی تاثیر آموزش به شیوه قصه گویی بر میزان هوش کلامی و گنجینه لغات کودکان پیش دبستانی است . روش مورد استفاده در این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و دو گروه آزمایش و کنترل است . جامعه ای که هدف این مطالعه می باشد کودکان پیش دبستانی شهرستان چابهار در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ می باشد و نمونه های انتخاب شده به تعداد ۳۰ نفر(۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل) و به صورت نمونه در دسترس انتخاب گردیده اند. ابزار پژوهش شامل مقیاس هوش کلامی وکسلر که در دو مرحله قبل و بعد از اجرای پژوهش برای هر دو گروه اجرا گردیده است و برای گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۴۵ دقیقه ای آموزش به شیوه قصه گویی اجرا کردند. تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شدهدر پژوهش با استفاده از نرم افزار spss و از روش های آمار توصیفی و در بخش آمار استنباطی از روش تحلیل کواریانس ، آزمون لاندای ویلکز و آزمون ام باکس استفاده شد. نتایج حاصله نشان داد بین آموزش به شیوه قصه گویی بر میزان هوش کلامی و گنجینه لغات کودکان پیش دبستانی ارتباط معنادار آماری وجود دارد یعنی فرضیه H۰ رد می شود.

قصه گویی ،هوش،هوش کلامی ،گنجینه لغات