آسیه کاظمی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت آموزشی
نادر شهامت - استاد رشته مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد شهرستان مرودشت

ارزشیابی تحصیلی یکی از جوانترین عناصر آموزش و پرورش است که تاریخچه ای طولانی دارد. در طول قرون ، تغییرات مختلف در ارزشیابی تحصیلی اتفاق افتاده است . در گذشته ، این ارزشیابی بیشتر بر اساس امتحانات نوشتاری و حفظی بوده و توجه کمتری به ارزشیابی مهارت های عملی و اجتماعی داشته است (انگسیج ۳ و همکاران ، ۲۰۲۳).در دوره های اخیر، تفکرات ارزشیابی تحصیلی تغییرات زیادی را تجربه کرده اند. اکنون ، به جای تاکید بر امتحانات تستی ، به ارزشیابی مستندات کارآمد، پروژه های عملی ، و همچنین ارزشیابی مهارت های ارتباطی و تعاملی اهمیت زیادی داده می شود. این تغییرات به فراگیران فرصت می دهد تا مهارت های گوناگون خود را نشان دهند و به عنوان افراد متکامل شناخته شوند (دوست ، ۱۴۰۲).ارزشیابی ، فعالیتی است که به وسیله آن عملکرد، مهارت ها، و دانش افراد یا سازمان ها ارزیابی و اندازه گیری می شود. این فرآیند به منظور بهبود واضح و کارآمد عملکرد، افزایش کیفیت ، و ارتقاء دانش و توانمندیها به کار می رود. ارزشیابی می تواند در حوزه های مختلفی از تحصیلات و حرفه ها به کار گرفته شود و به افراد و سازمان ها کمک می کند تا به بهبود مداوم و پیشرفت برسند (شولز۴ و همکاران ، ۲۰۲۳).ارزشیابی تحصیلی فعال ، به جای تنها تاکید بر نمرات ، به توسعه توانایی ها و استعدادهای فراگیران می پردازد. این رویکرد به افراد این امکان را می دهد که بهبودهای خود را در زمینه های مختلف تحصیلی و شخصی تجربه کنند. با توجه به تغییرات مستمر در جهان آموزش و پرورش ، چالش هایی نیز پیش آمده است . از جمله این چالش ها می توان به تعادل مناسب بین ارزشیابی مکتوب و عملی ، مدیریت مناسب داده ها، و راهکارهای عادلانه برای ارزشیابی اشاره کرد. آینده ارزشیابی تحصیلی نیازمند رشد فناوری، پذیرش تغییرات و پیاده سازی رویکردهای نوین است . ارزشیابی تحصیلی به عنوان یک ابزار اساسی در سیاق آموزش و پرورش ، نقش مهمی در شکل دهی به تحولات این زمینه دارد. روندهای جدید در ارزشیابی تحصیلی نه تنها به بهبود کیفیت آموزش و یادگیری کمک می کنند بلکه به فراگیران امکانات بیشتری برای رشد شخصی و حرفه ای خود می دهند (مولیس ۵ و همکاران ، ۲۰۲۳)