زهرا جلالی خواه - کارشناس ارشد روانشناسی
شیرین یزدانپور - کارشناس ارشد روانشناسی

مشارکت به عنوان نیاز اساسی در ارتباطات، عامل بقای انسان در طول تاریخ و محور پیشرفت و توسعه در جوامع از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در جمهوری اسلامی ایران نیز مشارکت اجتماعی و داشتن روحیه ی جمعی، به عنوان یکی از مفاد بیانیه های ارزشی در سند تحول بنیادین وزارت آموزش و پرورش بیان شده است که توجه به آن در کودکان را حائز اهمیت ساخته است. نبود مشارکت موجب رفتارهای ناسازگارانه و تضعیف همدلی، مسولیت پذیری اجتماعی، همبستگی، احساس تعلق جمعی، تعامل، مددخواهی و ... در کودکان می شود. امروزه بازی درمانی به عنوان یکی از شیوه های رفع مشکلات رفتاری و ارتقای رفتار کودکان به دلیل ویژگی هایی همچون ذاتی بودن، آزادانه،خلاقانه و لذت بخش بودن برای کودکان مورد توجه قرار گرفته است.پژوهش حاضر با هدف اثربخشی بازی درمانی بر کاهش رفتارهای ناسازگارانه اجتماعی و افزایش مشارکت و تعلق در کودکان بصورت اقدام پژوهی با نمونه در دسترس ۲۵ نفری شامل دختران کلاس پنجم ابتدایی مدرسه الغدیر به اجرا درآمد؛ و نتایج حاصل نشان می دهد بازی درمانی می تواند به عنوان روشی کارآمد در کاهش رفتار ناسازگارانه اجتماعی کودکان و افزایش روحیه مشارکت و احساس تعلق در آنان موثر واقع شود

مشارکت و تعلق. بازی درمانی.