مرتضی عزیزی - استادیار گروه روانشناسی ،واحد سراب،دانشگاه آزاد اسلامی،سراب.ایران
زعفر محمدی - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سراب
نیما سبلانی طالشمکائیل - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز
هاجر آقایی - دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز

هدف پژوهش حاضر مقایسه میزان شادکامی، ناکارآمدی مذهبی، کیفیت زندگی وسازگاری اجتماعی در زنان بی سرپرست وعادی در شهرستان خلخال می باشد. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه زنان بی سرپرست و عادی شهرستان خلخال در سال ۹۸-۱۳۹۷ می باشد. که از بین آنها ۵۰ نفر به عنوان زنان بی سرپرست و ۵۰ نفر از زنان عادی استفاده شد. پس از گرد آوری اطلاعات در سه بخش؛ .۱ جهت توصیف وضعیت جمعیت شناختی نمونه های آماری از فراوانی و درصد، .۲ جهت بررسی یافته های توصیفی از میانگین و انحراف معیار، .۳ و برای تجزیه و تحلیل فرضیات پژوهش از آزمون مانوا و تی برای دو گروه مستقل با استفاده از نرم افزار spss استفاده شد. نتایج نشان داد: افراد بی سرپرست سلامت جسمانی، سلامت روانشناختی، روابط اجتماعی و محیط زندگی پایین تری نسبت به افراد عادی دارند یعنی کیفیت زندگی افراد بی سرپرست پایین تر از افراد عادی است. همچنین نتایج آزمون نشان میدهد افراد عادی شادکامی بالاتری نسبت به افراد بی سرپرست دارند. همچنین نتایج آزمون نشان میدهد افراد عادی سازگاری اجتماعی بالاتری نسبت به افراد بی سرپرست دارند یعنی سازگاری اجتماعی افراد بی سرپرست پایین تر از افراد عادی است.

زنان بی سرپرست؛ سازگاری اجتماعی؛ شادکامی؛ کیفیت زندگی؛ نارآمدی مذهبی