علیرضا حاجی پور - شهرداری رشت

مطالعه حاضر با تجزیه و تحلیل سهم منابع نامشهود در تاثیرگذاری بر عملکرد محیطی شرکت، شکاف ادبیات را پر می کند. در انجام این کار، نویسندگان قصد دارند سهم اعتبار سازمان در عملکرد محیطی یک شرکت را بررسی کنند. علاوه بر این، سهم پژوهش حاضر توسعه یافته است و مطالعه نقش حیاتی سرمایه فکری سبز در تاثیرگذاری بر عملکرد پایدار را در برمی گیرد. در این راستا، این مطالعه سرمایه فکری را به شکل سرمایه انسانی سبز، سرمایه اجتماعی سبز و سرمایه ارتباطی سبز می سنجد تا تاثیر آن ها بر عملکرد محیطی یک شرکت را درک کند. در مواجهه با الگوهای سنتی سخت گیرانه و آگاهی چشمگیر زیست محیطی، سازمان ها نباید با مقررات زیست محیطی موجود بی حرکت بمانند یا بیش از حد آن را جبران کنند، چرا که این الگوهای طبیعی را می توان به سوی فعالیت سبز سوق داد که ممکن است آن ها را به سوی توسعه پایدار و ایجاد اجماع در اهداف محیطی و سازمانی هدایت کند. یافته های مطالعه حاضر، سیاست های اکولوژیکی را به عنوان موانع پیشرفت در آینده شرکت نمی بیند، بلکه با ارزیابی تاثیر عملکرد پایدار بر عملکرد زیست محیطی، بر کشف ارزیابی صحیح منابع نامشهود در اجرای عملکرد پایدار متمرکز است. نتایج PLS-SEM تایید می کند که اعتبار سازمانی و سرمایه معنوی به طور مثبت و معناداری بر عملکرد زیست محیطی تاثیر گذاشته اند. نتایج مدلسازی معادلات ساختاری حداقل مربعات تایید می کند که در شرکت های چند ملیتی در اندونزی، افزایش یک واحد در سرمایه فکری سبز باعث افزایش ۰.۴۴۹ واحد در عملکرد زیست محیطی می شود. علاوه بر این در شرکت های چند ملیتی اندونزی، افزایش یک واحد اعتبار سازمانی باعث ۰.۴۲۴ واحد افزایش مثبت در عملکرد زیست محیطی می شود.کلمات کلیدی:

سرمایه فکری سبز، شهرت سازمانی، عملکرد زیست محیطی، اندونزی