زینب موسوی - دانشجوی کارشناسی ارشد توسعه روستایی دانشگاه لرستان
مریم اصلانی - دانشجوی کارشناسی ارشد توسعه روستایی دانشگاه لرستان
سعید غلامرضایی - عضو هیئت علمی دانشگاه لرستان

امروزه جهان با بحران آب و نتیجتا با خشکسالی روبرو است.خشکسالی جزء بلایای طبیعی نامحسوس و حاصل کمبود بارش در طی یک دوره ممتد زمانی معمولاً یک فصل یا بیشتر محسوب می گردد. این معضل در ایران به دلیلموقعیت خشک و نیمه خشک کشور تهدیدی بسیار جدی به شمار می آید. برای کاهش و مدیریت خشکسالی سیاستها و راهکارهای متفاوتی وجود دارد. از جمله این سیاستها مدیریت بهینه آب است. با توجه به اینکه درصد زیادی از آبموجود در کشور، صرف فعالیتهای کشاورزی می شود که بخش عمده آن هدر می رود. بنابراین باید عرضه و تقاضای آب را مدیریت کنیم که مدیریت عرضه شامل عملیاتی همچون انتقال آب را از طریق کانال، استفاده از آب زیرزمینی درآبیاری، استفاده تلفیقی از آب کانال ها و زیرزمینی می شود و تقاضا مواردی همچون کاهش مقدار آب مصرفی در آبیاری، تغییرات نهادی و اصلاحات سازمانی، مشارکت کشاورزان در امر مدیریت منابع آب در بر میگیرد این در شرایطی است که بیش از دو دهه است که کارشناسان زبده جهان پی برده اند که در مدیریت منابع آب باید بیشتر بهمطرح « مدیریت تلفیقی آب » مدیریت تقاضا توجه شود تا مدیریت عرضه. به همین دلیل کارشناسان، ایده ای را با عنوان می کنند . هدف اصلی مدیریت تلفیقی آب این است که به واسطه این فراگرد، توسعه پایدار، کارآمد و عادلانه منابع آب حاصل شود. مقاله حاضر ضمن بررسی خشکسالی از ابعاد مختلف و تبیین مدیریت تلفیقی منابع آب به عنوان راهکاریجهت مقابله با خشکسالی ، به شیوه ها، سیاستها و اقدامات این نوع مدیریت و تاثیر به کارگیری راهکارهای مدیریت تقاضا بر مبنای کاهش پیامدهای ناشی از خشکسالی اشاره می شود و در پایان جهت دستیابی به این گونه مدیریت به راهکارهای متناسب و مقتضی اشاره می گردد

مدیریت تلفیقی منابع آب،خشکسالی، بحران آب، مدیریت عرضه ، مدیریت تقاضای آب