مجتبی نوری - دانشآموخته کارشناسی ارشد ترویج و آموزشکشاورزی دانشگاه تربیت مدرستهر
حسن صدیقی - عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرستهران
یوسف طوسی - دانشآموخته کارشناسی ارشد ترویج کشاورزی دانشگاه تهران
نرجس کابلی - دانشجوی کارشناسی ارشد ترویج و آموزشکشاورزی دانشگاه تربیت مدرستهران

کشاورزی ارگانیکیکسیستم مدیریتی جامعی است که کمیت و کیفیت محصولات از تولید تا فرآوری و انتقال به مصرفکننده، سلامت خاک، گیاه، حیوان،انسان، میکروارگانیسمها و محیط سیاره زمین به عنوان یک موجود زندهی واحد، اصول اکولوژویکی و محیط زیست، اصول عدالت و روابط اجتماعی و احترام بهمخلوقات و اصول پایداری زیستی در آن مد نظر است. کشاورزی ارگانیک یک سیستم کشاورزی است که به دلیل تاثیرات سودمندی که روی پایداری آیندهکشاورزی دارد، تحقیق و بررسی میشود. هدف اصلی و اولیهی این نوع کشاورزی، تولید غذای با کیفیت بالا با یکسبکپایداری و بدون آسیب رساندن به محیطزیستو طبیعتمیباشد. معمولاً کشاورزی ارگانیکنسبتبه کشاورزی متعارفکاربر است، فرضاین سیستم بر این استکه نهادههای شیمیایی با فاکتورهایی از قبیل افزایش دانش مدیریتی، تکنیکها و روشهای جدید، سرمایه و کار جانشین شوند. برای تبدیل سیستمهای کشاورزی متعارف به سیستمهای کشاورزی ارگانیکمیتوان کمکهای مالی اختصاصیافته به کشاورزی متعارف را به تدریج کاهشداد و به فعالیتهای کشاورزی ارگانیکاختصاصداد تا ارزش اقتصادی این نوع کشاورزی بالا رود، جایگزینی اقدامات مدیریتی و مشاورتهای مدیریتمزرعه به جای هزینههای بالای نهادههای خارج مزرعهای هم میتواند زمینه گسترشکشاورزی ارگانیک باشد. پژوهشحاضر از نوع تحلیلی- مرور ادبیاتی بوده و با استفاده از منابع کتابخانهای و اسناد و مدارکمکتوب و بانکهای اطلاعاتی انجام گرفته است که هدفاصلی آن بررسی زمینههای لازم برای انتقال از سیستمهای کشاورزی متعارف به سیستمهای کشاورزی ارگانیکمیباشد. برای انتقال از سیستمهای متعارفکشاورزی بهسمتسیستمهای ارگانیک، زمینهها و زیرساختهایی مورد نیاز استکه در این مقاله، این زیرساختها و زمینهها شناسایی شده است

کشاورزی ارگانیک، کشاورزی متعارف، کشاورزی پایدار، سیستمهای کشاورزی