ابوتراب طباطبائی نائینی - Clinical Sciences Department, Veterinary Medicine University, Shiraz University, Shiraz, Iran
مسعود صله چی - Clinical Sciences Department, Veterinary Medicine University, Shiraz University, Shiraz, Iran
درسا زاهدطلب - Clinical Sciences Department, Veterinary Medicine University, Shiraz University, Shiraz, Iran

مقدمه: چسبندگی بافت ها یکی از مهم ترین مشکلات و عوارض پس از اعمال جراحی است. کربوکسی متیل سلولز از مشتقات سلولز است که قابلیت انحلال در آب دارد. در این مطالعه، به نقش و چگونگی تاثیر کربوکسی متیل سلولز در جلوگیری از چسبندگی و تاثیر آن بر التیام زخم های جراحی در مدل آزمایشگاهی خرگوش پرداخته شده است. مواد و روش­ها: برای انجام مطالعه، ۱۵ قطعه خرگوش نر ۹-۷ ماهه به طور تصادفی به ۳ گروه ۵ تایی تقسیم گردیدند. پس از آماده سازی موضع عمل، در دو گروه کنترل و آزمایش، برشی به طول ۴ سانتی متر در ناحیه تهیگاه راست ایجاد شد. در گروه آزمایش، داخل حفره شکمی با ژل کربوکسی متیل سلولز (دوز ۷ میلی گرم بر کیلوگرم) آغشته گردید؛ اما در گروه کنترل، ژل کربوکسی متیل سلولز استفاده نشد؛ سپس در دو گروه کنترل و آزمایش، شکاف حفره شکمی در ۲ لایه مجزا بخیه گردید. در گروه زخم پوست، تنها پوست برش داده شد؛ سپس زخم پوست به کربوکسی متیل سلولز آغشته و بخیه گردید. سطح زخم ها روزانه بررسی بالینی شدند و در روز بیستم، نمونه های پوست و عضله برای مطالعات بیومکانیکی برداشت گردید. یافته­های پژوهش: نتایج نشان داد، از نظر بالینی زخم در سه گروه به طور یکسان ترمیم شده است و کربوکسی متیل سلولز بر مولفه های بیومکانیکی، حداکثر مقاومت کششی و سفتی بافت، در بافت پوست در میان گروه ها تفاوتی نداشت و علاوه بر جلوگیری از چسبندگی بافت ها، سبب افزایش مولفه های بیومکانیک در بافت عضلانی گردید. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج، کربوکسی متیل سلولز نه تنها تاثیر منفی بر روند التیام پوست نداشت، بلکه سبب التیام و استحکام بهتر بافت عضلانی نیز شد.

biomechanical parameters, carboxymethyl cellulose, rabbit, wound healing, مولفه های بیومکانیک, کربوکسی متیل سلولز, التیام زخم, چسبندگی بافت ها