جواد گودینی - razi uni
زهرا همتی - razi uni

واحدهای صنعتی، کانون حوادث مختلف بوده و نیاز است که کارگران شاغل در آن از هوشیاری و عکس العمل بالا در پردازش ­های اطلاعاتی برخوردار باشند. لذا هدف پژوهش پیشرو، ارزیابی امکان بهره ­گیری از طبیعت در طرح واحدهای صنعتی برای افزایش میزان بازیابی توجه کارگران بوده است. لذا در قالب یک پژوهش پیمایشی، به سنجش مولفه های چهارگانه بازیابی توجه (اعم­از دوربودن، گستردگی، جذابیت، سازگاری) و نیز بازیابی کلی محیط ­های باز و سرپوشیده واحدهای صنعتی پرداخته است. آزمودنی­ های این پژوهش، کارگران شاغل در شهرک صنعتی ایلام بوده و از آن ها خواسته شده تا میزان بازیابندگی فضاهای مختلف صنعتی (با و بدون طبیعت) را در مقیاس هفت­گانه طیف لیکرت سنجش نمایند. تحلیل داده ­ها نشان داده که کمترین میزان بازیابی توجه مربوط به فضای داخلی بدون دید به طبیعت است (با مقدار ۵۶/۲). پس از این حالت، رتبه ­های بعدی به ­ترتیب مربوط به فضاهای زیر بوده است: محوطه صنعتی بدون طبیعت (با مقدار ۷۷/۳)؛ فضای داخلی با دید به طبیعت از پنجره (با مقدار ۹۵/۴)؛ محوطه صنعتی دارای طبیعت (با مقدار ۱۲/۵)؛ فضای داخلی با دید به پوستر دریا (با مقدار ۳۱/۵) و فضای داخلی با دید به پوستر دشت و جنگل (با مقدار ۶۳/۵). این یافته­ ها موید آن بوده که اضافه ­شدن طبیعت واقعی و مجازی به محیط­ های باز و سرپوشیده صنعتی می­تواند میزان بازیابندگی فضا را افزایش دهد. نتایج همچنین نشان داد که بازیابندگی محیط­ های باز صنعتی فاقد طبیعت هم بیشتر از محیط­ های سرپوشیده بدون طبیعت است.

Mental Fatigue, Attention Restoration Theory, Architecture Design, Industrial Units, Nature, خستگی ذهنی, نظریه بازیابی توجه, طرح معماری, واحدهای صنعتی, طبیعت