فاطمه اسدی - کارشناس ارشد الهیات فلسفه و کلام اسلامی، آموزش و پرورش اهواز ناحیه ۴، خوزستان.
طیبه حاتمی شهماروندی - کارشناس آموزش راهنمایی و مشاوره، آموزشگاه شهیداسدی، اردل، چهارمحال و بختیاری.
فرشته مددی - کارشناسی ارشد مشاوره مدرسه، مدرسه شاهد، قوچان، خراسان رضوی.
هادی حبیبی بردبری - دانشجوی کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، مدیردبستان امام حسن هرمو، خانمیرزا، چهارمحال و بختیاری.

در این مقاله، به بررسی و تحلیل رابطه بین اضطراب مادر و عادت ناخن جویدن در کودکان می پردازیم. این موضوع از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا اضطراب مادر به عنوان یکی از عوامل موثر در شکل گیری رفتارهای کودکان مطرح می شود و می تواند تاثیرات گسترده ای بر روی روند رشد و توسعه آن ها داشته باشد. بررسی رابطه بین اضطراب مادر و ناخن جویدن کودکان یک موضوع مهم و پیچیده است که نیازمند استفاده از روش های تحقیقی مختلف برای بررسی آن می باشد. در اینجا، به بررسی چندین روش تحقیقی که می توان برای این منظور به کار برد، پرداخته خواهد شد. روش های مشاهده ای و پیمایشی از جمله روش های متداول برای بررسی رابطه بین اضطراب مادر و ناخن جویدن کودکان هستند. در این روش ها، ابتدا اضطراب مادران و فراوانی ناخن جویدن کودکان اندازه گیری می شود و سپس ارتباط بین این دو متغیر مورد بررسی قرار می گیرد. این روش ها می توانند به ما کمک کنند تا ارتباط میان این دو عامل را به صورت کمی مشخص کنیم. رویکرد دیگری که می توان برای بررسی این رابطه به کار برد، استفاده از تحلیل های آماری مختلف است. به عنوان مثال، می توان از ضریب همبستگی بین اضطراب مادر و فراوانی ناخن جویدن کودکان استفاده کرد. اگر این ضریب مثبت باشد، این نشان دهنده وجود یک رابطه مثبت بین اضطراب مادر و ناخن جویدن کودکان است.

اضطراب، والدین، ناخن جویدن، کودک.