ساناز افشاری بهبهانی زاده - دانشجوی دکتری زراعت
غلامعلی اکبری - استادیاردانشگاه تهران
حمید ایران نژاد - دانشیار دانشگاه تهران
ابراهیم فرخی - مربی پژوهشی

به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف تراکم کاشت و تغییر مخزن و منبع بر عملکرد هیبریدها آفتابگردان، در سال 1387 آزمایشی به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران به اجرا درآمد. عامل اصلی شامل دو هیبرید آذرگل و هیبرید جدید ایرانی SHF81-90 و تراکم های 60، 80 و 100 هزار بوته در هکتار و عامل فرعی شامل پنج سطح منبع و مخزن (حذف 50% برگ های پایین ساقه، حذف 50% برگ های بالای ساقه، حذف 50% دانه های طبق، حذف 25% دانه های طبق) و تیمار شاهد (بدون حذف برگ و دانه) بود. نتایج نشان داد که اثرات متقابل هیبرید در منبع و مخزن بر قطر طبق، تعداد دانه در طبق، عملکرد بیولوژیک در هکتار، عملکرد دانه در هکتار، شاخص برداشت، وزن صد دانه و نسبت پوست به مغز معنی دار گردید. اثرات متقابل تراکم در منبع و مخزن نیز بر کلیه صفات به جز تعداد دانه در طبق معنی دار شد. بیشترین و کمترین عملکرد دانه از ترکیب تیماری (SHF81-90 × حذف 50% برگ های پایین ساقه) و (تراکم 60 هزار بوته در هکتار × حذف 50% برگ های بالای ساقه) به ترتیب به میزان 07/6130 و 6/1626 کیلوگرم در هکتار حاصل شد.

تراکم کاشت، منبع و مخزن، عملکرد و اجزای عملکرد، آفتابگردان