مهشید خرازیها - گروه بیومواد، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان
مانی دیبا - گروه بیومواد، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان
محمدحسین فتحی - گروه بیومواد، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان

در این پژوهش، داربست نانوکا م پوزیتی جدیدی از نانوپودر فورستریت و پلی کاپرولاکتون با استفاده از فرایند salt leaching/solvent casting ساخته شد. به منظور دستیابی به بهترین خواص برای بازسازی استخوان، کامپوزیت هایی با 10، 20، 30، 10 و 50 درصد وزنی نانوپودر فورستریت، ساخته شد و اثرات آن بر مورفولوژی و ساختار داربست نهایی بررسی شد. نتایج نشان داد که داربست های نانوکامپوزیتی با درصد بالایی از تخلخل (حدود 92%) با حفرات باز حدود 100-300 میکرومتری ایجاد شد، ضمن آن که مطالعات ساختاری نشان می دهد که دیواره های تخلخل های ماکرومتری دارای درصد بالایی از میکرو تخلخل ها است. بررسی ها نشان می دهد که تخلخل ها به خوبیدر ساختار توزیع شده اند و با افزایش درصد فورسرتیت، میزان تخلخل کاهش می یابد. با افزایش غلظت فورستریت نانومتری تا حدود 40 درصدوزنی، توزیع یکنواختی از آن در زمینه مشاهده می شود و افزایش بیشتر آن منجر به ایجاد آگلومره هایی از این ترکیب در سطح داربست میشود. نتایج نشان می دهد که استفاده از این داربست متخلخل با تخلخل های گسترده، باز و به هم متصل می تواند برای کاربرد های مهند سیبافت استخوان پیشنهاد شود.

پلی کاپرولاکتون، داربست متخلخل، فورستریت، مهندسی بافت استخوان، نانوکامپوزیت