زینب عابدی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تهران
مجید شکرپور - استادیاران گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تهران
سیامک کلانتری - استادیاران گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تهران
سیدعلیرضا سلامی - استادیاران گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تهران

ایران به عنوان یکی از مراکز مهم پراکنش گونه های دارویی از جمله گیاه زعفران است . جنس Crocus شامل حدود 08 گونه است که مهم ترین آن C.sativus از خانواده Iridacea می باشد . زعفران زراعی گونه ای تریپلویید 8 = x ، ؛ 24 = n2 بوده و فاقد بذر است به همین دلیل تکثیر به وسیله پیاز های دختری انجام می گیرد. جمعیت های یک گونه که در شرایط اکولوژیکی متفاوت رویش یافته اند ، معمولا دارای تنوع ژنتیکی هستند. نشانگرهای مرفولوژیک به دلیل تعداد محدود ، تحت تأثیر محیط بودن و همچنین وابستگی به مرحله رشدی گیاه ، به تنهایی جهت بررسی تنوع کافی نمی باشند به همین دلیل به کاربردن نشانگرهای تکمیلی مثل نشانگرهای مولکولی ، ارزیابی دقیق تری از تنوع ژنتیکی را ایجاد می کند. تاکنون مطالعات اندکی در زمینه تنوع جمعیت های مختلف زعفران انجام شده است . از اینرو ، این مطالعه با هدف بررسی تنوع مولکولی ، بر روی 56 توده بومی زعفران جمع آوری شده از مناطق مختلف استان های خراسان رضوی و جنوبی انجام شد. برخلاف گزارش های قبلی، نتایج داده های RAPD حاکی از وجود تنوع مولکولی در بین توده های مورد بررسی بود. از اینرو به نظر می رسد توده های زعفران مورد مطالعه ، ژرم پلاسم ارزشمندی جهت استفاده در برنامه های اصلاح کیفی و کمی محصول زعفران باشد.

زعفران ، تنوع ژنتیکی ، مارکر مولکولی RAPD