شهرزاد خسروی نژاد - کارشناس ارشد برنامه ریزی آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول
علیرضا عصاره - دکترای برنامه ریزی آموزشی و درسی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران

برنامه های درسی دانشگاه ها به عنوان مراکز تولید دانش و محل یادگیری برای پاسخگویی به نیازهای جهانی، ملی و محلی مستلزم دگرگونی های بنیادی است. تلاش متخصصان برنامه ریزی درسی در آگاه کردن دست اندرکاران و تصمیم گیرندگاننظام آموزش عالی از الزام ها و آسیب های احتمالی این پدیده های نو می تواند تضمین کننده سلامت و دوام آن باشد (نیلی و دیگران، 1384 ). هدف از نگارش این مقاله بررسی پیرامون آسیب های برنامه های درسی با تاکید بر رشته علوم انسانیبوده است. اگر چه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری شیوه نامه تفویض و اختیارات لازم به دانشگاه ها را ( 1809 مورخ79/2/10 ) ابلاغ نموده است اما بررسی ها و مطالعات انجام شده در خصوص کم و کیف اجرای آیین نامه ی واگذاری اختیارات برنامه ریزی درسی به دانشگاه هاو موسسات آموزش عالی دارای هیات ممیزه نشان میدهد که نحوه اجرای آن از وضعیتمطلوبی برخوردار نیست. بر این اساس با توجه به ماهیت موضوع از روش توصیفی- تحلیلی استفاده شده است. نتایج این نوشتار دلالت بر وجود عواملی چون فقدان یا نقصان در بعضی عوامل آموزشی در میان اعضای هیات علمی، عوامل ساختاری، عوامل مالی و انگیزشی و نیز فقدان الگوی مناسب و راهنما در فرایند اصلاح و بازنگری برنامه های درسی دارد

آسیب شناسی، برنامه درسی ، علوم انسانی، برنامه درسی دانشگاه ها