لعبت تقوی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران- گروه عل
مجید عباسپور - عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی شریف- دانشکده مکانیک، گروه صنایع دریایی

کره زمین از نخستین پیدایش انسان تاکنون، پایه ای ترین منبع تأمین نیازمندی های بشر بوده است. بکارگیری نادرست منابع خام، پس از انقلاب صنعتی، زیانهای جبران ناپذیری برای سلامت زمین به بار آورده است.در دو دهه گذشته، دیدن آثار زیان باری چون بالا رفتن دمای اتمسفر، تخریب زیست کره و آلودگی پسماندهای صنعتی از یک سو و کاسته شدن منابع طبیعی را از سویی دیگر موجب شده است، بحران انرژی در اوایل دهه 1970 با افزایش میزان آلودگی محیط زیست خود را نشان داد هشداری به جهانیان محسوب شده و سبب تشکیل گروههای طرفدار محیط زیست و منجر به تعریف مفهوم گسترده ای تحت عنوان توسعه پایدار گردید. به دنبال آن در پی پژوهشها و گفت و شنودهای وسیع بینالمللی، مفهوم توسعه پایدار مقبولیت و رواج گستردهای یافت و نهایتاً دستاورد پژوهش های انجام شده به ویژه در منش اقتصادی موجب شکل گیری جنبشی، با عنوان اقتصاد سبزگردید. هدف از مقاله حاضر بررسی نقش اقتصاد سبز در توسعه بخش انرژی در ایران می باشد. لذا در پایان متدی با استفاده از شاخص های پایداری انرژی معرفی شده ، که نمایانگر میزان پایداری در بخش انرژی می باشد.

توسعه پایدار – اقتصاد سبز- انرژی- ایران