حسن رضا انتظاریزدی - وکیل پایه یک دادگستری، مدیر عامل موسسه حقوقی دادیاران و دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی.

ضرورت احیا، بهسازی و نوسازی بافت فرسوده در حال حاضر بر هیچ کسی پوشیده نیست و نهادهای ذی ربط در این راستا تلاش قابل توجهی را در جهت تسهیل و تسریع این امر مبذول داشته اند. مجلس شورای اسلامی نی ز در تاریخ89/10/12قانونی موسوم به قانون احی ا، بهساز ی و نوساز ی بافت ها ی فرسوده و ناکارآمد شهر ی را تصویب نموده است که بایستی مبنا و مرجع اقدامات دستگاه ها ی اجرایی متول ی بافت فرسوده باشد. متاسفانه تاکنون این قانون آنگونه که باید و شاید مورد توجه و عمل مجریان طرحهای بافت فرسوده قرار نگرفته و درعمل مشاهده می شود که این دستگاهها با تمسک به قوانین سابق مربوط به تملک، اقدامات خود را پی می گیرند. یکی از دلایل این امر می تواند ایرادات و ابهامات موجود در قانون مزبور باشد که ب هطور مبسوط مورد نقد و بررس یحقوقدانان و صاحبنظران قرار نگرفته و نقاط ضعف و قوت آن مشخص نشده است. این تحقیق بر آن است ضمن ورود فنی و دقیق به مباحث مرتبط با این قانون، با تکیه بر تجربیات عمل ی نگارنده تا حد توان برخ ی ابهامات و ایرادات قانون را مورد نقد و بررسی قرار دهد

بافت فرسوده، احیا، نوسازی، تملک قانونی، مجری طرح