علیرضا صادقی نیا - دانشجوی دکتری اقلیم شناسی، گروه آب و هواشناسی، دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
بهلول علیجانی - استاد دانشگاه خوارزمی تهران و مدیر قطب علمی مخاطرات محیطی، گروه آب و هواشناسی، دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه

در این پژوهش، چهار روش وزن دهی بر اساس معکوس فاصله، اسپلاین کاملا منظم، کریجینگ عمومی وکوکریجینگ عمومی جهت درونیابی فضایی میانگین دمای سالانه ایران بکار گرفته شدند. برای ارزیابی میزان دقت روشهای درونیابی از تکنیک اعتبارسنجی متقاطع استفاده شد. معیارهای بکار گرفته شده در ارزیابی، RMSE, MBE, MAE و (R(2 می باشند. نتایج بدست آمده نشان داد که روش درونیابی کوکریجینگ عمومی با کمترین خطای درونیابی، بهترین الگوی فضایی را برای میانگین دمای سالانه ایران فراهم می کند. علت دقت بالای کوکریجینگاین است که علاوه بر شناسایی الگوی پیوستگی فضایی میانگین دمای سالانه ایران، تاثیر عامل ارتفاع را بر روی این متغیر بررسی می کند و به همین خاطر دقت بالاتری در درونیابی دارد. مقدار شاخص RMSE در روش کریجینگ عمومی 2/08 درجه سانتیگراد است، اما پس از مشارکت عامل ارتفاع در فرایند درونیابی، مقدار این شاخص در روش کوکریجینگ عمومی به 1/43 1 درجه سانتیگراد کاهش یافته و حدود 0/51 درجه سانتیگراد از مقدار خطای درونیابی کاسته شده است.

درونیابی فضایی، واریوگرام، میانگین دمای سالانه، ایران