سپیده نصوحیان - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، دانشگاه شهرکرد،ایران
مهدی قبادی نیا - استادیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی،دانشگاه شهرکرد
سیدحسن طباطبائی - دانشیار گروه مهندسی آب ، دانشکده کشاورزی،دانشگاه شهرکرد
حسن خالقی - استادیار بازنشسته گروه مهندسی آب ، دانشکده کشاورزی،دانشگاه شهرکرد

در مطالعات مختلف به آسیب پذیر بودن بخش کشاورزی نسبت به پدیده تغییر اقلیم اشاره شده و نظر به اینکه در کشور ما این بخشعمده ترین مصرف کننده آب است لذا مطالعه و ارزیابی آن می تواند در جهت شناخت بهتر پدیده و مدیریت مناسب تر منابع آب بسیار موثرو حائز اهمیت باشد. در این پژوهش تغییرات احتمالی اقلیم روی دما و بارش در دو دشت شهرکرد و بروجن دراستان چهارمحال و بختیاری در دوره آماری 2049-2020 مورد بررسی قرار گرفت، پیش بینی ها تحت دو سناریوی انتشار A2 و A1B و با استفاده از دو مدل گردش عمومی جو HADCM3 و CGCM3 برای مقادیر بارندگی و دما (حداقل و حداکثر و متوسط) انجام و برای ریز مقیاس سازی داده ها از مدل LARS-WG استفاده شد. بر اساس نتایج بدست آمده دمای مناطق مورد مطالعه نسبت به دوره پایه در تمامی فصول گرم تر خواهد شد. همچنین نتایج نشان می دهد که میزان افزایش دما در تابستان و بهار بیشتر از پاییز و زمستان خواهد بود. میزان افزایش متوسط دما در دوره 2030 نسبت به دوره پایه در شهرکرد 1/7 درجه سانتی گراد و در بروجن تقریباً 1/4 درجه سانتی گراد خواهد بود. مشاهده شد که حداقل دما بیش از حداکثر دما افزایش خواهد یافت. نتایج به دست آمده در مورد بارش تغییرات متفاوتی را نسبت به دوره پایه در دشت شهرکرد پیش بینی می کنند به طوری که به غیر از HADCM3-A2 که کاهش بارش را پیشبینی میکند در بقیه حالات افزایش بارندگیها مشاهده میشود ولی در بروجن تمامی مدل ها بر کاهش بارش طی سالهای 2049-2020 اتفاق نظر دارند.

تغییر اقلیم، مدل گردش عمومی جو، استان چهارمحال و بختیاری، ریزمقیاس نمایی