محمود ایزدی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران- خاک و پی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
سید مهدی ابطحی - استادیار دانشگاه صنعتی اصفهان
البرز حاجیان نیا - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
سید مهدی حجازی - دانشجوی دکترا نساجی دانشگاه صنعتی اصفهان

تثبیت خاک یکی از مشکلات انسانها بوده که در رشته ی عمران بهترین راهکار برای بهره برداری و اجرای سریع پروژه ها می باشد. تثبیت خاک مانند هر تصمیم دیگر مهندسی بایستی پس از بررسی راه حل های مختلف که از نظر فنی و اقتصادی قابل قبول است انجام شود. هدف از به کارگیری مواد تثبیت کننده، بالا بردن کیفیت خاک و در نتیجه افزایش قدرت باربری خاک های ضعیف و بالا بردن مقاومت گسیختگی خاک می باشد. مهمترین ایده ی این مقاله بررسی اثر توام استفاده از الیاف پلی پروپیلن و پلیوینیل استات می باشد. الیاف چه به صورت مصنوعی و چه به صورت طبیعی با کاربرد بسیار بالا ضمن اختلاط با خاک ، باعث افزایش چشمگیر مقاومت کششی و خصوصا برشی و خواص مهندسی آن می شود. در این مقاله از الیاف پلی پروپلین با طول 12 میلی متر و با درصدهای وزنی خاک 0/05 و 0/10 و 0/15 و رزین پلی وینیل استات 0/6 درصد وزنی خاک [2] توسط آزمایش فشاری محصور نشده می باشد که در بهینه ترین حالات 71 درصد افزایش مقاومت نشان میدهد.

تثبیت خاک، پلی پروپیلن، پلی وینیل استات و آزمایش فشاری محصور نشده