مجید نجفی زرمهری - کارشناس ارشد راه آهن برقی، جهاد دانشگاهی علم و صنعت
سید سعید فاضل - دکترای برق، دانشگاه علم و صنعت ایران

در حال حاضر در بخش حمب و نقل زمینی بوِزه جاده ای مشکلات عدیده ای وجود دارد که نمود روشن این مشکلات در بالا بودن شاخص های انرژی بری و نصرف سوخت قابل مشاهده است و رشد فزاینده مصرف حاملهای انرژی در این بخش در آینده نزیدک به یکی از بحرانهای جدی در کشور تبدیل خواهد شد. همچنین شاخص ایمنی در بخش حمل و نقل ریلی بیشتر از بخش جاده ای می باشد. ضمن اینکه اهمیت راه آهن بعنوان یک سیستم حمل و نقل زمینی مطمئن و با صرفه برای بار و مسافر بر کسی پوشیده نیست. یکی از راهکارهای موفق در این زمینه برقی کردن خطوط راه آهن بمنظور افزایش توان کشش، کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری لوکوموتیو، کاهش زمان راه اندازی لوکوموتیو و صرفه جویی در زمان و مصرف سوخت برای راه اندازی و گرم نگهداشتن لکوموتیو و نیز کاهش زمان خارج از سرویس بودن لوکوموتیو می باشد. در این مقاله با بررسی و مقایسه حمل و نقل ریلی به دو صورت دیزلی و برقی در محور تهران-زنجان و مقایسه آن با حمل و نقل جاده ای در این مسیر مزایای برقی کردن این مسیر از منظر هزینه های انرژی مورد بررسی و مقایسه گرفته است.

ندارد