الهه خوشکلام - دانشگاه آزاد اسهمی اراک،
محمد نصیری - دانشگاه بوعلی سینا همدان،
جواد اکبری ترکستانی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک

شبکه های حسگر بی سیم - 1 دارای تعداد زیادی گره 2 حسگر با انرژی محدود می باشند که در یک منطقه محدود جغر افیایی پراکنده شده اند. مصرف بهینه انرژی و در نتیجه افزایش طول عمر شبکه های حسگر بی سیم یکی از مسائل مهم در این شبکه هاست. پژوهش های قبل نشانداده است که با سازماندهی گره های شبکه در تعدادی خوشه، میتوان به کارایی بیشتری از انرژی رسید که به افزایش عمر شبکه منتهی می شود.خوشهها هر کدام شامل یک گره اصلی به نام سرخوشه 3 و تعدادی گره فرعی به عنوان عضو می باشند. ایجاد کنترل روی تعداد و مکان سرخوشه ها و همچنین اندازه خوشهها از نظر تعداد اعضا همواره به عنوان یک چالش مطرح بوده است. در این پژوهش با استفاده از الگوریتم ژنتیک، تعداد و محل سرخوشه ها را طوری تعیین میکنیم که خوشهبندی بهتری انجام شود و منجر به افزایش طول عمر شبکه شود معیار برازش بر اساسحداقل انرژی مصرف شده گره های شبکه، کمترین فاصله ارتباطی بین گره ها تا سرخوشه ها و سرخوشه تا ایستگاه مرکزی یا BS4 ، کمترین تعدادسرخوشه و بیشترین انرژی باقیمانده در طی هر دوره عملیات ارسال داده خواهد بود که منجر به ایجاد تعادل در مصرف انرژی سرخوشه ها و در نتیجه طولانی تر شدن عمر شبکه می شود . نتایج شبیه سازی به کمک نرم افزار NS-2 نشان می دهد که الگوریتم پیشنهادی باعث افزایش طول عمر شبکه می شود

شبکه های حسگر بی سیم،طول عمر شبکه ،خوشه بندی،الگوریتم ژنتیک