محمدرضا احمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تهران -دانشکده ی محیط زیست، دانشگاه تهران
محمدعلی عبدلی - استاد دانشگاه تهران- دانشکده ی محیط زیست، دانشگاه تهران
سعید گیتی پور - دانشیار دانشگاه تهران-دانشکده ی محیط زیست، دانشگاه تهران
محمد هاشمی - دانشجوی دکتری دانشگاه تهران- دانشکده ی محیط زیست، دانشگاه تهران

با توجه به چشم انداز صنعت فولاد کشور در افق 1400 میزان تولید فولاد کشور به روش کوره قوس الکتریکی به مرز 28/8 میلیون تن در سال خواهد رسید. به ازای تولید هر تن فولاد در این روش در حدود 120 کیلوگرم سرباره تولید می شود که در آینده نه چندان دور، سالانه در حدود 3/5 میلیون تن از این نوع سرباره در کشور تولید خواهد شد. در صورت عدم مدیریت صحیح این سرباره شاهد مشکلات عدیده زیست محیطی از جمله تجزیه شمیایی این نوع سرباره در محیط آزاد که سببآلودگی خاک و آب در محل دپوی سرباره میشود، اشغال فضای زیاد، ایجاد مناظر نامطبوع، تجمع حشرات و حیوانات موذی وغیرهخواهیم بود.سرباره ی مرسوم برای ساخت سیمان سرباره ای در ایران و جهان سرباره ی کوره بلند آهن گدازی است. در اینمقاله به بررسی استفاده سرباره کوره قوس الکتریکی به عنوان یک افزودنی در صنعت سیمان پرداخته شده است. به این منظور،باجایگزین کردن بخشی از سیمان با سرباره فولاد قوس الکتریکی در نسبت های 5، 10، 15، 20 و 25 درصد وزنی سیمان آزمایش های مقاومت فشاری 3، 7 و 28 روزه، زمان گیرش اولیه و نهایی ملات سیمان بر روی مخلوط های دو جزئی صورت پذیرفت. نتایج تمام نمونه های ساخته شده در محدوده ی مجاز آئین نامه ی 3517 و (ASTMC(595 قرار گرفتند.

بازیافت سیمان سرباره ای سرباره ی فولاد قوس الکتریکی صنعت فولاد صنعت سیمان