پروانه زیویار - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری، مدیر گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری
مجید اسدی - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
عاطفه کشاورزی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری

تحلیل و مقایسه سطح برخورداری از امکانات یکی از مهمترین عوامل برای شناخت دجه توسعه یافتگی شاخص های مختلف می باد. هدف مطلوب توسعه، بهبود کیفیت زندگی همه مردم در همه جنبه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، محیطی و کالبدی و فضایی می باشد. برای سنجش کیفیت زندگی از روش های مختلفی در سطوح جغرافیایی استفاده می شود که یکی از جدیدترین و کاربردی ترین روشها، روش موریس می باشد. در این مقاله هدف بررسی محلات منطقه هشت تهران بر اساس شاخص های تعریف شده در رابطه با توسعه یافتگی محلات در منطقه هشت تهران است. روش این تحقیق، از نوع روش توصیفی- تحلیلی است. حجم نمونه مورد مطالعه در این تحقیق شامل 13 محله شهری می باشد. با توجه به بررسی های صورت گرفته در این مقاله، می توان دریافت که محلات منطقه هشت دارای شکاف بارزی از لحاظ کیفیت زندگی می باشند. از 13 محله مورد مطالعه، 2 محله تهرانپارس و کرمان در سطح برخوردار قرار دارند و تنها 1 محله (محله فدک) از سطح نیم برخوردار و مابقی محلات در سطوح محلات محروم به نسبت شاخص ها (امکانات شهری) قرار دارند.

درجه توسعه یافتگی، الگوی موریس، سیستم اطلاعات جغرافیا (GIS)، منطقه 8 تهران