آرش ادیب - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خوزستان
عبدالکریم عباسی دزفولی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خوزستان
سیامک ریاحی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ساخت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خوزستان

نظام و ساختار قراردادی انتخاب شده از سوی کارفرمایان در مراحل آغازین پروژه، محور اصلی تعریف روابط، توالی کارها، محدوده مسئولیتها و چارچوب قطعی ایفای تعهدات طرفهای درگیر در پروژه است. از این روی می توان به جرأت منشاء بخش عمده ای از چالش های منجر به ناکامی و شکست پروژه ها را در میزان انطباق گزینه انتخاب شده با اقتضای واقعی و شرایط عینی پروژه جستجو کرد. ا نتخاب یک استراتژی قرار دادی مناسب برای هر پروژه، مسئله ای منحصر به ویژگی ها و متأثر از مؤلفه های متنوع آن است که در نهایت به طرح مسئله ای در فضای چندمعیاره می انجامد و کاستی در میزان آگاهی های اولیه می تواند آن را به درجاتی از عدم قطعیت نیز آکنده نماید. در این مقاله نخست به مرور تحقیقات گذشته پیرامون متدولوژی و معیارهای گزینش استراتژی قرار داد پرداخته شده و سپس مدل پیشنهادی ارزیابی و انتخاب استراتژی قراردادی بهینه بر پایه توسعه روش تصمسم گیری چند معیاره VIKOR با رویکرد فازی به عنوان یک ابزار تصمیم گیری سازشی با امکان مدل سازی عدم قطعیت های مستتر در مسئله ارایه گردیده است. در پایان کارکرد مدل پیشنهادی به همراه یک مثال عددی کارآزمایی می گردد.

استراتژی قرارداد، تصمیم گیری چندمعیاره، ویکورفازی، VIKOR