مسعود پورکیانی - کرمان ، دانشگاه آزاد اسلامی
فاطمه پورباقری - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رفسنجان

رکن اصلی اجتماع را سازمانها تشکیل می دهند.در این سازمانها دو عامل مهم و حیاتی وجود دارد‌، یکی مدیریت که مهمترین عامل در حیات ،رشد ، بالندگی یا مرگ سازمانی به حساب می آید و دیگری کارکنان که با ارزش ترین دارایی هر سازمان محسوب می شوند ،دستیابی به اهداف سازمانها تا حد زیادی در گرو عملکرد مناسب و صحیح کارکنان است. در این میان تاثیر مثبتی که استقرار نظام مشارکتی در سازمانهای موفق از خود نشان داده و منجر به افزایش بهره وری در این سازمانها شده ، در حال حاضر نظام مشارکت را به انتخابی مناسب برای اداره امور تبدیل کرده است.مشارکت یک فرآیندی است که طی آن کارکنان سازمان به طور داوطلبانه در امور و فعالیتهای مربوط به خود دخالت کنند ، به شرطی که توان و انگیزه مناسب برای دخالت مؤثر را داشته باشند.از طرفی یکی از موانع سازمانها در دستیابی به اهدافشان ضعف وجدان کاری یا تعهد کاری در بین کارکنان می باشد. وجدان کاری را می توان رضایت قلبی و التزام عملی نسبت به وظایف تعیین شده برای انسان تعریف کرد ، با این شرط که بدون هر گونه سیستم نظارتی ، شخص وظایف خود را به بهترین نحو ممکن به انجام برساند .از طرف دیگر ، برای فعالیت تمامی گروه های سازمانی وجود انضباط امری ضروری است..انضباط عبارت است از اعمال تربیتی که باعث ایجاد نظم در کار و حس انجام وظیفه طبق موازین تعیین شده ، در افراد می شود. با مشارکت و همراهی کارکنان در تصمیم گیریهای کلان مدیریتی ، تفهیم موضوع وجدان کاری توام با انضباط اداری بسیار آسانتر خواهد شد.زیرا در آن صورت ، همه خود را به گونه ای مسئول اجرای دقیق و درست کار و بر طبق قوانین تعیین شده می دانند و هریک تلاش می کنند تا آن گونه به فعالیت بپردازند که سهم خود را در ارتقای عمل به انجام رسانیده و کوتاهی نکرده باشند .چرا که ثمره کارهایشان به خود آنها نیز بر خواهد گشت.

مشارکت کارکنان ، وجدان کاری ، انضباط اداری