ناهید بخشی - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه علامه طباطبائی
حمید رحیمیان - عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبائی
عباس عباسپور - عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبائی
لیلا خدایاری - دانشجویدکتری مدیریت آموزشی دانشگاه علامه طباطبائی

منظوراز مهارت های مدیریت زمان ابزارها و روش هایی هستند که فرد را از آنجا که هست به آنجا که می خواهد برسد می رسانند،لذا یکی از شیوه هایی که می توان از طریق آن اقدام به پیشگیری استرس شغلی نمود به کارگیری مهارت های مدیریت زمان است.درواقع این نوع مدیریت چیزی جدا ازواژه مدیریت به مفهوم عام نیست و هدف آن جلوگیری ازاتلاف وقت وکاهش استرس می باشد هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین مهارتهای مدیریت زمان با استرس شغلی معلمان مدارس راهنمایی شهرستان سبزوار است روش:این پژوهش از لحاظ هدف از نوع کاربردی و از لحاظ گردآوری اطلاعات جزء روش های توصیفی – همبستگی است.ابزارگردآوری اطلاعاتشاملپرسشنامه محقق ساخته مهارتهای مدیریت زمانکرمی مقدم با ضریب آلفای کرونباخ 77/0 و پرسشنامه استرس شغلی وندردوف با پایایی 80% می باشد.جامعهآماریاینپژوهشکلیه معلمان مدارس راهنمایی دخترانه دولتی شهرستان سبزوار است که تعداد کل آنها 627 نفر می باشد و نمونه به دست آمده بااستفادهازجدول مورگان 235 نفر می باشد که از این تعداد در نهایت 180 نفر مورد بررسی قرا گرفتند. یافته ها: نتایج حاصل ار تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که میان فقدان استرس شغلی با مهارت فردی(r=0/20 , p<0/01) و مهارت سازمانی(r= 0/18 , p< 0/05) همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد.به طوری که هر چه نمره فقدان استرس شغلی بالاتر باشد نمره مهارت فردی هم بالاتر است در نتیجه با افزایش مهارتهای مدیریتی زمان استرس شغلی هم کاهش می یابد و ارتباط معنادار بین متغیرهای پژوهش تایید می گردد.همچنین بین دو خرده مقیاس مهارت سازمانی (هدفگذاری و تفویض اختیار) با فقدان استرس شغلی همبستگی مثبت و معناداری مشاهده شد.همچنین نتایج تحلیل رگرسیون همزمان نشان داد که مهارتهای فردی وسازمانی مدیریت زمان پیش بین مناسبی برای استرس شغلی می باشند یعنی هر 1واحد انحراف افزایش در مهارت فردی با 17% انحراف معیار کاهش دراسترس شغلی همراه است.و هر1 واحد انحراف افزایش در مهارت سازمانی با 14% انحراف معیار کاهش در استرس شغلی همراه است.