زهرا امینی - دانشجوی کارشناسی ارشد
عطا غفاری گیلانده - استادیاردانشگاه محقق اردبیلی
محمدحسن یزدانی - استادیاردانشگاه محقق اردبیلی

دربحث تمرکززدایی یکی ازپایه ای ترین مباحث مطرح شده لزوم نگرش به بخشهای میانی سلسله مراتب سکونتگاه هاست که دراین میان شهرهای میانی توجه ویژه ای را به خود می طلبند ازاین رو هدف این مقاله بررسی و شناخت نقش شهرمرودشت درتوسعه منطقه ای است روش تحقیق ازنوع توصیفی تحلیلی و روش گرداوری اطلاعات مبتنی برروش کتابخانه ای اسنادی است نتایج تحقیق با استفاده ازالگوها و روشهای کمی به لحاظ متغیرهای جمعیتی نشان میدهد مرودشت دردوره 75-55 ازضریب کشش پذیری مطلوبی برخوردار بوده است و مهاجرپذیری آن را نشان میدهد که بالاترین نرخ کشش پذیری جمعیت را درسال 65-75 تجربه کرده است که 1/51 بوده است که این رقم بیانگر وجود توان بالقوه جذب و تثبیت جمعیت دراین شهر میباشداین درحالی است که ضریب کشش پذیری درشهرمرودشت دردوره 75-85 روبه کاهش گذاشته است و به 84درصد رسیده است که دلیل عمده آن به تبعیت ازادامه روندشهری شدن ومهاجرت ساکنین به کلانشهر شیراز بوده است بطوریکه بدون درنظر گرفتن این شهردرشبکه شهری استان عدم تعادل بیشتر میشود شهرمرودشت گرچه نتوانسته است ازحیث جمعیتی به خوبی ایفای نقش کند اما الگوهای اقتصادی بیانگر نقش قوی خدماتی و صنعت یاین شهر طی دوره های مختلف است وتوانسته است ازلحاظ این کارکردها به خوبی به عنوان یک شهرمتوسط ایفای نقش کند.

توسعه منطقه ای، ضریب کشش پذیری، شهرمتوسط، قطب توسعه، مرودشت