محمد مویدی - دانشجوی دکتری شهرسازی

امرزه شهرهابه دلیل توسعه بدون برنامه ریزی بابرهم زدن توازن زندگی فاصله گرفتن ازطبیعت و ارزشهای انسانی عدم توجه به مسائل محیطی و استفاده ابزاری ازطبیعت دچاربحرانهای عدیده ای شده اند دامنه این بحران ها سرعت روند نابودی محیط زیست شهری را دوچندان کرده است که این موضوع سبب شکل گیری رویکردی به نام توسعه پایدار شده است این رویکرد درصدد آن است تا ازبروز مسائلی همچون نابودی منابع طبیعی تخریب اکوسیستم ها رواج بی عدالتی الودگی و پایین امدن کیفیت زندگی جلوگیری ومجموعه ای ازپایداری زیست محیطی باهدف تعادل اکولوژیک پایداری اقتصادی باهدف بقای اقتصادی پایداری اجتماعی باهدف عدالت اجتماعی و پایداری کالبدی باهدف تعادل مورفولوژیک را ایجاد نماید دراین خصوص طراحی شهری به عنوان ابزاری توانمند درایجاد مکان های پایدارنقش ویژه ای را برعهده دارد تا با ایجاد فضاهای فشرده و پیاده محور به عنوان پایدارترین فرم زندگی درشهر ها ترکیبی ازشهرسازی با مقیاس انسانی همراه با اختلاط کاربری ها و خدمات شهری را به وجود آورد این مقاله با استفاده ازروش توصیفی تحلیلی و استفاده ازشیوه تحقیق مرور متون و منابع به بازخوانی اصول و مفاهیم مرتبط پرداخته است و درادامه نیز راه کارهایی را برای طراحی پایدار محیطهای عمومی شهری ارایه می نماید.

شهرپایدار/طراحی شهری پایدارسازی/محیطهای عمومی شهری