کامبیز بدیع - مرکز تحقیقات مخابرات ایران
محمود خراط - مرکز تحقیقات مخابرات ایران

امروزه نشان داده شده است که مدلسازی و مدیریت بهینه فرایندها، نقش کلیدی در مباحث مربوط به توانمندسازی و توسعه ایفا می نمایند . در این وادی، فناوری اطلاعات و دانش (IKT) بعنوان یک دیدگاه نوین در راهبری توسعه، خود می تواند فضای مناسبی را در ارتباط با مدیریت بهینه فرایندها فراهم سازد. نکته کلیدی در این ارتباط، قابلیت چارچوبهای استنباطی مبتنی بر پردازش اطلاعات در اجتناب از هزینه های بیهوده و ناخواسته (و بالتبع آن پرهیز از ضایعات)، سرعت بخشی به فرایندهای عملیاتی، کنترل روند اجرای عملیات با هدف تضمین کیفیت و به دور ماندن از خطا، و نهایتا ارتقاء سطح دانش و مهارت کاربران در برخورد با مسائل پیچیده محیطی است [1]. بدیهی است که با تحقق چنین مواردی می توان انتظار داشت که فشار وارد بر انسان به عنوان عامل شرکت کننده در فرایند کار / تولید به نحو قابل ملاحظه ای تعدیل یافته و ضمن صرفه جویی در استفاده از منابع محیطی، بهره وری در فرایندهای گوناگون کار / تولید افزایش یافته، و نهایتا به واسطه تعاملات سطح بالا میان انساو و سیستم های رایانه ای، بر غنای معرفتی دیدگاه او نسبت به محیط، افزوده گردد. در چنین شرایطی می توان ادعا داشت که فضای مناسب جهت توانمندسازی همه جانبه عناصر محیطی در تحقق اهداف توسعه ای به وقوع پیوسته است. با توجه به اینکه تحقیقات ، نقش کلیدی را در روند توانمندسازی و توسعه جوامع ایفا می نماید، لذا توانمندسازی و توسعه فضای تحقیقات می تواند گام جدی در توسعه مستمر و پایدار جوامع تلقی گردد. در این مقاله ابتدا نقش مدلسازی و مدیریت بهینه فرایندها در توسعه فضای تحقیقات، با گذار از یک سری مولفه های معنی دار که متضمن دستاوردهای روان زیستی / ارگونومیکی ، اقتصادی و فرهنگی / معرفتی در این فضا هستند، به اختصار بیان خواهد شد. متعاقبا ، نقش فناوری اطلاعات و دانش (IKT) در مدلسازی و مدیریت بهینه فرایندهای حاکم بر فضای تحقیقات به اجمال مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در پایان، چارچوبی برای توانمندسازی و توسعه در فضای تحقیقات IKT، با گذار از مقوله مدیریت بهینه فرایندهاف ارائه خواهد شد.

مدلسازی ، مدیریت بهینه فرایندها ، فناوری اطلاعات ودانش IKT ، توسعه تحقیقات