محمدحسن تاج­گردون - دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
علی اکبر جلالی - دانشکده مهندسی برق، دانشگاه علم و صنعت

با ظهور فناوری اطلاعات و شبکههای جهان گستر نظیر اینترنت، سازمانها به ارائه خدمات خود بصورت برخط و الکترونیکی روی آوردهاند. اگرچه ارائه خدمات بصورت الکترونیکی برای سازمانها در افزایش کیفیت خدمات و رضایت مندی مشتریان بسیار اثرگذار است لیکن سنجش میزان توانایی سازمان برای ارائه خدمات باید پیش از ارائه آنها بصورت الکترونیکی به انجام رسد. به همین منظور ارائه معیارهای کمی برای سنجش توانائی سازمانها در ارائه خدمات الکترونیکی همواره مورد توجه محققان بوده است. آمادگی الکترونیکی و سواد اطلاعاتی از معیارهای شناخته شده برای سنجش توانایی ارائه و یا دریافت خدمات الکترونیکی توسط سازمانها میباشند که با مشکلاتی در استفاده عملی در سازمانها مواجه هستند. فقر الکترونیکی که به معنای میزان فقدان دارائی و توانائی دانشی سازمان در ارائه خدمات الکترونیکی است به عنوان یکی دیگر از معیارهای کمی موثر در سنجش میزان توانائی استفاده از خدمات الکترونیکی در میان مردم و ارائه آنها در سازمانها در این مقاله معرفی شده است. همچنین مقایسه میان سه معیار فوق انجام شده و جایگاه و مزیتهای متقابل هرکدام مورد بحث و بررسی قرار گرفته اند.

سواد اطلاعاتی، آمادگی الکترونیکی، فقر الکترونیکی،خط فقر الکترونیکی، سبد خدمات الکترونیکی