سمیرا سادات کرمانی - دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین، گروه معماری و شهرسازی قزوین، ایران
حمید ماجدی - استادیار و مدیر گروه دوره تخصصی شهر سازی (دکترا و کارشناسی ارشد)، دانشکده هنر و معماری واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی
حسین ذبیحی - استادیار گروه معماری و شهرسازی دانشکده هنر و معماری واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی

یکی از مهمترین پیامدهای افزایش جمعیت شهری در سطح جوامع مختلف مصرف انرژی و تقاضا برای منابع انرژی است. از انجایی که این منابع تجدید ناپذیر رو به اتمام هستند باید در پی راهکارهایی در جهت بهبود این معضل باشیم. تأثیر متقابل بین سیستم های انرژی و ساختار شهری در همه سطوح- از تک بناها گرفته تا کل منطقه- وجود دارد. در تمام این سطوح، برنامه ریزی پیش نگرانه و کنترل توسعه می توانند در این تأثیر متقابل نقش مؤثری ایفا کنند. با توجه به این موضوع که بیش از یک سوم مصارف انرژی مرتبط با م ناطق مسکونی می باشد، برنامه ریزی و طراحی مناسب محلات با توجه به شرایط اقلیمی هر منطقه می تواند گامی مؤثر در جهت کاهش مصرف انرژی باشد. از این رو در پژوهش حاضر به ارزیابی مؤلفه های کالبدی شهری مؤثر بر مصرف انرژی محلات و ساختمانها با کمک فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) در محله مینودر شهر قزوین به عنوان نمونه موردی که یکی از محلات نوساز و طراحی شده می باشد، پرداخته شده است. نتایج حاصله حاکی از ناپایداری محله مینودر و بی توجهی به شرایط اقلیمی شهر قزوین در طراحی محله بوده است و در آخر به بیان راهکارها و سیاست های کلی در جهت بهبود محله مینودر پرداخته ایم.

پایداری- انرژی- ساختمان ها- بافت شهری