محسن حامدی - عضو هیات علمی دانشگاه تهران، مرکز تحقیق و توسعه گروه بهمن (ایران وانت

تلاش های پژوهشی برای درک بهتر پدیده های اجتماعی با استفاده ازنظریه بی نظمی (Chaos Theory) در دو دهه اخیر، گسترش چشمگیری داشته است. این تلاش ها در پی موفقیت های این نظریه در توجیه برخی پدیده های تجربی آغاز شد و با شکست استفاده از مدلهای خطی در تحلیل و توجیه وقایع پیچیده اقتصادی – اجتماعی در نیمه دوم قرن بیستم، به روش غالب تبدیل گشت. در محیط های تحقیق و توسعه، ویژگی هایی وجود داررد که آنها را برای ارزیابی و تحلیل با این نگرش، مناسب می سازد. برخی از این ویژگی ها جنبه عام داشته و مشخصه عموم سازمان های اجتماعی هستند و بعضی دیگر، اختصاص به محیط های سازمانی تحقیق و توسعه دارند. اینمقاله با برشماری این ویژگی ها وشناسایی شباهت آن با خصوصیات بسیاری سیستم های غیر خطی که به صورت موفقیت امیزی با استفاده از نظریه بی نظمی مورد تحلیل و مطالعه قرار گرفته اند نشان می دهد که سیستم های تحقیق و توسعه، نامزد مناسبی برای بررسی توسط این نظریه هستند. این نوشتار ضمن بررسی اجزای سیستم های تحقیق و توسعه و مکانیزم تعامل این اجزاء با یکدیگر، با استفاده از رهیافت نظریه بی نظمی بر آن است تا راهکارهایی را برای مدیریت بهینه این سازمان ها طرح نماید.