سعید سینه باغی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، شیراز، دانشگاه صنعتی شیراز، دانشکده مهندسی شیمی
علی اکبر روستا - استادیار،شیراز، دانشگاه صنعتی شیراز، دانشکده مهندسی شیمی

در این مقاله ابتدا گسیفایرهای مرسوم ازجمله بستر ثابت وبستر سیال، مزایا و معایب آنها وعوامل موثر بر شرایط عملیاتی وسپس آلاینده های متداول در گاز حاصل از فرایند تبدیل به گاز از جمله تار، ترکیبات گوگردی، ترکیبات حاوی نیتروژن، فلزات قلیایی، کلریدها وهمچنین روش های مرسوم برای حذف آنها مورد بررسی قرار می گیرد. بحران انرژی و مشکلات زیست محیطی منجر به افزایش تمرکز برروی منابع انرژی تجدید پذیر و جایگزینی برای سوخت های سنتی فسیلی شده است. در مقابل سوخت های فسیلی، گاز حاصل از بیومس شامل دو گونه باقیمانده کشاورزی و جنگلی می تواند یک منبع پر انرژی و تجدید پذیر بدون اثر(CO2) در محیط باشد. شناخت بیشتر روش های مناسب تبدیل بیومس به گاز سنتز و همچنین روش های پاکسازی گاز سنتز اهمیت ویژه ای دارد. تبدیل بیومس به گاز، فرایندی ترموشیمیایی است که طی این فرایند محصول مخلوط گازهای (CH4،H2،CO،CO2) تولید می شود. به نسبت تعیین شده با استفاده از هوا، اکسیژن و بخار به عنوان اکسید کننده می توان بر اساس رنج ارزش حرارتی: کم(Mj/(Nm^3 )4 تا 6) و متوسطMj/(Nm^3 ))12 تا 18) و بالا(Mj/(Nm^3 )18 تا 40) تقسیم بندی کرد. همچنین برای پاکسازی آلاینده های گاز سنتز فن آوری پاکسازی گازها به 3 دسته تقسیم می شود: پاکسازی گاز سرد(WGC)، پاکسازی گازگرم(WGC)، پاکسازی گازداغ (CGC). CGC به فرایندهایی از پاکسازی گفته می شود که در دمایی نزدیک به دمای محیط انجام می شود.HGC فرایندی است که در دمای بین400 تا 1300 انجام می شود، (WGC) معمولا در دمای بالاتر از دمای کندانس آب انجام می شود.

گاز سنتز، تبدیل به گاز، پاکسازی گاز، آلاینده های گاز سنتز