فاطمه مختاری دستنایی - دانشجوی کارشناسی ارشد بیماریشناسی گیاهی، دانشگاه شهرکرد
مجید اولیا - استادیار، دانشگاه شهرکرد

در راستای مهار نماتدهای گیاهی به عنوان یکی از پاتوژنهای مهم گیاهی روشهای مختلفی به کار گرفته شده است. از جمله روشهای مهار، کنترل بیولوژیک است که عبارت است از به کارگیری مستقیم و غیر مستقیم میکروارگانیزمها در جهت کاهش وقوع و شدت بیماری. در بین قارچها، گونههایی از جنسPochonia spp.وجود دارند که توان بالایی در کاهش جمعیت نماتد ریشه گرهی دارند، و در بین آنها گونهیP. chlamydosporia به عنوان یکی از پارازیتهای اصلی تخمها و مادههای نماتدهایریشه گرهی و سیست شناخته شده است. 4 جدایه از قارچP. chlamydosporia var.chlamydosporia جمع آوری شده از ایران و جهان روی بذور جو سترون و اتوکلاو شده کشت داده شدند و کنترل بیولوژیک نماتد مولد گره ریشه Meloidogynejavanicaبه وسیلهی این چهار جدایه در گلخانه مورد ارزیابی قرار گرفت، بدین صورت که تاثیر جدایههای مختلف رویفاکتورهای رشدی گیاه گوجهفرنگی و جمعیت نماتد ریشهگرهی مورد آزمون قرار گرفت ومقایسه میانگین های شاخصهای رشدی و آلودگی گیاه گوجه فرنگی بر اساس آزمونLSD صورت گرفت. بر اساس این مطالعات مشخص گردید که جدایههای 504 وهمدان در کاهش آلودگی گیاه میزبان به نماتد موثرتر از بقیه جدایهها بوده است. بیشترین افزایش شاخصهای رشدی گیاه مذکور مربوط به تیمار جدایههای شمارهی 1131 و 504 بدون حضور نماتد بوده است.

پاتوژن، پارازیت، کنترل بیولوژیک، میکروارگانیزم، نماتد ریشهگرهی