اسماعیل شهریاری - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید چمران اهواز.
آزاد دلاوری - کارشناس مطالعاتGISو سنجش از دور
احمد لندی - دانشیار گروه خاکشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز

شور شدن خاک در ایران یکی از مهمترین عواملی است که سبب از بین رفتن پوشش گیاهی طبیعی و نها یتا منجر به تخریب اراضی و بیابانزایی میشود. تحقیق حاضر با هدف تحلیل تغییرات مکانی شوری خاک منطقه مورد مطالعه واقع در شهرستاندهگلان(استان کردستان) به وسعت تقریبا 6000 هکتار انجام گرفت. تعداد 44 نمونه خاک از عمق 0 تا 30 سانتیمتری برداشت و همزمان طول و عرض جغرافیایی نمونهها با استفاده ازGPSثبت گردید. برای برآورد شوری از روش های کریجینگ وIDW ودرمحیطGIS وGS+استفاده شد. برای ارزیابی روشها از روش ارزیابی متقاطع باکمک دوپارامتر آماریRMSE و MAE استفاده شده است. نتایج نشان داد که در عمق 0 تا 30 سانتیمتر بهترین مدل برای آنالیز واریوگرام، مدل کروی میباشد و در عمق 0 تا 30 سانتیمتر روش کریجینگ دارای دقت بیشتری نسبت به روش IDW در برآورد نقاط با مختصات معلوم و ته ی ه نقشه شوری خاک منطقه مورد مطالعه میباشد

زمین آمار، کریجینگ،IDW، شوری خاک، واریوگرام